چکیده:
هدف از این تحقیق عبارت است از تعیین اثر بی تمرینی کوتاه مدت پس از تمرینات استقامتی، مقاومتی، و موازی بر توان هوازی و بی هوازی قدرت بیشینه و درصد چربی دانشجویان مرد تمرین نکرده. 32 نفر دانشجو (24.94±1.24 سال، قد 176.09±7.07 سانتی متر، و وزن 71.91±11.1 کیلوگرم) از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه 12، 9 و 11 نفره تمرین استقامتی، و موازی قرار گرفتند و به مدت 8 هفته تمرین کردند. تمرینات گروه استقامتی، دویدن روی نوار گردان با 65 تا 80 درصد حداکثر ضربان قلب و به مدت 16 تا 30 دقیقه، و گروه مقاومتی تمرین وزنه در 4 حرکت با 65 تا 80 درصد حداکثر قدرت در مدت مشابه بود. گروه موازی ترکیبی از تمرینات گروه استقامتی و مقاومتی را با حجم و شدتهای ذکر شده اجرا می کرد. آزمون زیربیشینه جرج و آزمون وینگیت برای ارزیابی توان هوازی و بی هوازی و یک تکرار بیشینه برای قدرت بیشینه و درصد چربی با استفاده از چین پوستی سه نقطه ای در آزمون اولیه، پیش آزمون (پس از دوره تمرین)، و پس آزمون (پس از 8 هفته بی تمرینی) محاسبه شد. تحلیل واریانس با اندازه های تکراری و آزمون تعقیبی بن فزونی و LSD برای مقایسه درون گروهی و روش تجزیه و تحلیل واریانس یکراهه (ANOVA) و آزمون تعقیبی توکی برای مقایسه بین گروهی استفاده شد (P0.05). بنابراین، نتیجه می شود میزان کاهش در متغیرهای ذکر شده در بی تمرینی کوتاه مدت صرف نظر از تمرین استقامتی، مقاومتی، و موازی روند یکسانی دارد. ترکیب تمرین مقاومتی و استقامتی در حفظ سازگاریهای به دست آمده نیز تفاوتی ایجاد نمی کند. به هر حال اثر بی تمرینی بلندمدت باید بررسی شود.
خلاصه ماشینی:
"زمان پاسخ که حاصل دو عامل مهم زمان واکنش و سرعت حرکت است به همراه دقت از عناصر تعیین کنندهء آمادگی حرکتی ورزشکاران محسوب میشود و تغییر آنها روند کار تیم ورزشی را مختل میسازد و یا رکود ورزشکار را به دنبال دارد.
هدف این تحقیق عبارت است از تعیین تأثیر 24 ساعت محرومیت از خواب بر زمان پاسخ و دقت شوت منطقهای بسکتبال دانشجویان پسر رشتهء تربیت بدنی دانشگاه صنعتی شاهرود.
اسکات و همکاران(2006)در تحقیق خود 6 نفر را از خواب محروم و اثر آن را بر عملکرد شناختی و حرکتی بررسی کردند و نتیجه گرفتند 30 ساعت بیخوابی بر زمان واکنش در حالت استراحت تأثیر معناداری داشت و زمان واکنش حین ورزش نیز با 26 ساعت بیخوابی بهطور معنادار افزایش یافت(23).
تحقیق حاضر به دنبال یافتن پاسخی برای این سؤال بود که آیا محرومیت از خواب در یک شبانهروز بر زمان پاسخ و دقت شوت منطقهای بسکتبال دانشجویان رشتهء تربیتبدنی دانشگاه صنعتی شاهرود تأثیر دارد؟ روششناسی نمونهء آماری این تحقیق 26 دانشجوی پسر داوطلب در رشتهء تربیتبدنی دانشگاه صنعتی شاهرود بودند.
بنابراین میتوان نتیجه گرفت 24 ساعت بیخوابی بر زمان پاسخ دانشجویان تحت بررسی تأثیر معناداری نداشت،ولی گروه تجربی در مقایسه با گروه شاهد، علیرغم عدم اختلاف معنادار،در آزمون زمان پاسخ عملکرد ضعیفتری داشتند.
نتایج این تحقیق اگرچه معنادار نبود،عملکرد زمان پاسخ بیشتر از دقت تحت تأثیر دورهء 24 ساعتهء محرومیت از خواب بود که با نتایج فراتحلیل کاسلوسکی و بابکاف(1992)که عملکرد سرعت را بیشتر از دقت تحت تأثیر بیخوابی دانستهاند همخوانی دارد(13)."