چکیده:
هدف از این تحقیق عبارت است از بررسی میزان شیوع و علل آسیب لیگامنت متقاطع قدامی (ACL) در فوتبالیست های حرفه ای حاضر در لیگ 84-85 کشور ایران. تمامی فوتبالیست های حرفه ای مرد حاضر در 15 تیم لیگ برتر کشور در این مطالعه بررسی شدند. از مجموع 390 بازیکن در لیگ برتر، 33 نفر (میانگین ± انحراف استاندارد: سن 22.7±2.5 سال، وزن 71.4±5.9 کیلوگرم، و میانگین قد 1.78±5.9 متر) از ناحیه لیگامنت متقاطع قدامی دچار آسیب شدند و به عنوان نمونه های تحقیق ارزیابی شدند. برای جمع آوری اطلاعات در این تحقیق از پرسش نامه گزارش آسیب اصلاح شده فولر و همکاران استفاده شد و فاکتورهایی همچون زمان آسیب، سازوکار آسیب، منطقه آسیب بررسی شدند. از آزمون کای اسکور برای آنالیز داده ها استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد در بین 390 بازیکن در 15 تیم حاضر در لیگ برتر در مجموع 33 آسیب مشاهده شد. میزان وقوع آسیب در زمان مسابقه (75.8 درصد) به طور معناداری (P<0.05) بیشتر از زمان تمرین (24.2 درصد) بود. درصد بیشتری از آسیب ها در نیمه دوم بازی (56 درصد) اتفاق افتاد. در بازی های خارج خانه آسیب های بیشتری نسبت به بازی های داخل خانه مشاهده شد. در اواخر فصل (51.5 درصد) آسیب بیشتری نسبت به دیگر زمان ها مشاهده شد. درصد وقوع آسیب در پای برتر (66.7 درصد) به مراتب بیشتر از پای غیربرتر بود. میزان بروز آسیب با سازوکار غیر برخوردی (84.85 درصد) به طور معناداری (P<0.05) بیشتر از سازوکار برخوردی (15.15 درصد) بود. منطقه وسط زمین درصد بیشتر از آسیب ها را به خود اختصاص داد (76 درصد). همچنین، میزان بروز آسیب در پست هافبک (54.5 درصد) به طور معناداری بیشتر از پست دفاع (27.3 درصد) و حمله (15.1 درصد) و دروازه (3 درصد) بود (P<0.05). میزان آسیب های جدید (75.8 درصد) به طور معناداری بیشتر از آسیب های مجدد بود (P<0.05). بیشتر آسیب ها برای بهبودی به عمل جراحی (93.9 درصد) نیاز پیدا کردند. از مهم ترین نتایج این تحقیق، شیوع بالای آسیب لیگامنت متقاطع قدامی در فوتبالیست ها بود که با استفاده از داده های این تحقیق می توان گامی موثر در جهت کاهش و پیشگیری از این آسیب، در فوتبالیست های حرفه ای برداشت.
خلاصه ماشینی:
"آسیب لیگامنت متقاطع قدامی در زمان مسابقه و تمرین باوجود اینکه میزان بروز آسیب در بازیهای خارج از خانه(13 مورد)بیشتر از آسیبهای داخل خانه(12 مورد،48 درصد)بود،اما این میزان از لحاظ آماری معنادار نبود(84/0- P 04/0- X 2 ).
آسیب لیگامنت متقاطع قدامی در پستهای مختلف زمین درخصوصص میزان بروز آسیب در حالتهای مختلف بازی،بیشتر آسیبها در بازی اتفاق افتاده بود و تیم فرد آسیبدیده در آن بازی باخته بود(11 مورد)،اما این میزان نسبت به دو حالت برد(9 مورد) و مساوی(5 مورد،20 درصد)از لحاظ آماری معنادار نبود(32/0- P 24/2- X 2 )(شکل 6).
نتایج این تحقیق چنین نشان داد که تعداد آسیب لیگامنت متقاطع قدامی در زمان مسابقه بهطور معناداری بیشتر از زمان تمرین بود.
نتایج این تحقیق چنین نشان داد که بیشتر آسیبهای زانو در اواخر فصل اتفاق افتاده است،اما این میزان نسبت به اوایل و اواسط فصل از لحاظ آماری معنادار نبود.
نتایج تحقیق حاضر چنین نشان داد که آب و هوای روز مسابقه و فعالیت ورزشی در بیشتر موارد آفتابی(9/96 درصد)بوده است و فقط یک مورد آسیب لیگامنت متقاطع قدامی در روز بارانی اتفاق افتاد.
دلایل احتمالی این امر را میتوان چنین عنوان کرد که در فوتبال حرفهای به دلیل قویتر بودن کادر پزشکی تیمها،همچنین اهمیتی که خود بازیکنان به ادامهء بازی خود در سالهای آتی ورزشی میدهند بهبودی بعد از آسیب بهتر از دیگر سطوح ورزش است و درنتیجه بهبودی کامل آسیب احتمال بروز دوبارهء آسیب را پایین میآورد."