چکیده:
هدف: پژوهش حاضرء با هدف جمعآوری اطلاعات و ارزیابی میزان شاخص بهداشتی 0۸/۳7 و وضعیت دهان و
دندان در بیماران مبتلا به نشانگان داون انجام روش: برای:انجام این پژوهش, با مراجعه به مراکز نگهداری
کودکان عقبمانده و همچنین مدارس: استثنایی همدانء همة مبتلایان به نشانگان داون ثبت و ارزیابی شدند و
طبق روش استاندارد , ۷۷730 , 281۳1 کودکان بررسی و در فرمهای مخصوص ثبت شد؛ همچنین از طریق پروب
کردن جر دندان فرد آرزیابی شد. بافتهها: در این پژوهش ۱۸ قرد مونت (۳۸/۶/ ) و ۱۹ فرد مذکر
(1۵۱/۴) مبتلا به تشانگان داون بررسی شدند.71۶۲ گروه مورد پژوهش ۹-۱۳ ساله و7۳۸ آنها ۱۳-۱۷ ساله بودند.
در مجموع 7۷۳ نمونهها دارای ۳۲1۴ برابر ۱ و 1۲۷ دارای 2۳7137 برابر ۲ بودند . در میان افراد موّنث 7۷۲
دارای ۳1۳۴ برابر ۱ و ۸۲۸ دارای 0۴۲1۴7 برابر ۲ و در افراد مذکر ۷۴/ دارای 0۳118 برابر ۱ و 1۲۶ دارای
2 برابر ۲ بودند . میزان 172۳77 در افراد مونت و مذکر به ترتیب ۶/۷ و ۶/۱ بود . میانگین 11۸/1۳1 بیماران به
دست آمده این پژوهش ۶/۴ است . نتیجهگیری: براساس یافتههای پژوهش حاضر درصد بالایی ازکودکان مبتلا
به نشانگان دوان همدآن. ضایعات پوسیدگی و مشکلات دهان و دندان داشتند؛ لذا نیازمند درمانهای دندانپزشکی.
آموزش دقیق و مکرر دهان ودندان و کنترلهای دورهای هستند. همچنین فراهم آوردن امکانات مالی و تجهیزات
لازم برای این برنامهها ضروری به نظر میرسد.
Objective: The purpose of this study was to assess DMFT and periodontal (CPITN) indices of down’s syndrome patients .
Method : The study was carried out In Down syndrome patients by referring to MR centers of Hamadan ، dental caries was scored according to evaluation criteria of WHO about DMFT and CPITN .
Results :18 famale (48.6% ) and 19 male (51.4%) have been evaluated in our study،62% were 9- 12 y/o and 38% 13-17 y/o . CPITN was 1 in 73% and 2in 27% . In 72% of females CPITN was 1 and in 28% was 2.In 74% of males ،CPITN was 1 in 26% was 2. DMFT was 6.7 and 6.1 In females and males respectively The mean DMFT of the subjects was 6.4 .
Conclusion :The study showed that patients with Down syndrome had a high prevalence of caries and gingivitis in Hamedan .So it is nessesary to precise and repeated oral health education، periodic control and dental treatments .Also preparing financial and equipment facilities is required.
خلاصه ماشینی:
بجیک و ورزاک (3002)مبتلایان به نشانگان داون و افراد سالم از نظر پوسیدگی دندانی با یکدیگر مقایسه کردند که در این بررسی dmft 1بیماران مبتلا به نشانگان داون از کودکان طبیعی بیشتر بود.
نکته جالب در پژوهش حاضر این است که علی رغم اینکه dmft در مبتلایان به نشانگان داون بهطور معنیداری از dmft افراد سالم همدان بیشتر است،اما درصد میزان پوسیدگی (d) مبتلایان به نشانگان داون(78/5%)با آمار به دست آمده از معاونت بهداشت و درمان استان برای افراد سالم(78/5%)(صمدزاده و حصاری،9731)بسیار نزدیک است.
این آمار نشان میدهد که کودکان مبتلا به نشانگان داون علی رغم ناتوانی در رعایت بهداشت دهان و دندان،شیوع پوسیدگی تقریبا مشابهی نسبت به افراد سالم جامعه دارند که این موضوع با تحقیقات قبلی که مک لارن و شاو(5891)،نان و مورای(7891)و اولست و هستنس(1991)انجام دادهاند7همخوانی دارد.
با توجه به آمار به دست آمده از تحقیق حاضر،تنها 1/14% dmft افراد مبتلا به نشانگان داون ناشی از پر کدن دندانهاست(0/90- f )درحالیکه طبق گزارشهای معاونت بهداشت و درمان استان،میزان پر کردن دندانها در کودکان طبیعی استان 9/6%از dmft (0/12- f ) است(صمدزاده و حصاری،9731).
میزان افراد بدون پوسیدگی در پژوهش حاضر(31/15%)با آمار عرضه شده در تحقیقات قبلی(اولست و هستنس،1991؛مک لارن و شاو،5891)(بین%48-05)نیز مغایرت دارد که شاید به دلیل این باشد که در تحقیقات مورد اشاره،افراد مورد تحقیق،در مراکز نگهداری کودکان ناتوان نگهداری میشدند و مراقبت بهداشتی دهانی منظمتری نسبت به گروه مورد تحقیق ما داشتند.