چکیده:
بهرهمندی منطقه خاور میانه از پتانسیلها و ظرفیتهای بالقوه و بالفعل اقتصادی که متأثر از منابع عظیم انرژی فسیلی میباشد از دیرباز همواره محل تلاقی منافع و سیاستهای سلطهطلبانه قدرتهای بزرگ بوده است. موقعیت جغرافیایی ایران موجب گردیده است که ایران امکان انتقال همزمان منابع انرژی (نفت و گاز)خود به بازارهای گسترده شرق و غرب با کمترین هزینه را داشته باشد که نشان دهنده مناسب بودن شرایط اولیه همگرایی در زمینه انرژی میباشد.بنابراین،جمهوری اسلامی ایران بدلیل برخورداری از امکانات و توانمندیهای بالقوه و بالفعل در زیرساختهای اقتصادی و بخصوص توانایی انتقال گاز به شرق و غرب،میتواند به بهترین وجهی بعنوان بازیگر موثر در همگرایی منطقهای ایفای نقش نماید.
خلاصه ماشینی:
"موقعیت جغرافیایی ایران(قرار گرفتن در بین دو منطقه نفتخیز جهان یعنی خلیج فارس و خزر)موجب گردیده که ایران امکان انتقال همزمان منابع انرژی(نفت و گاز)خود به بازارهای گسترده شرق و غرب با کمترین هزینه را داشته باشد که نشاندهنده مناسب شدن شرایط اولیه همگرایی در زمینه انرژی میباشد.
با درک چنین واقعیتی،ازجمله مناسبترین و موثرترین گزینههای پیش روی جمهوری اسلامی ایران برای افزایش سطح قدرت و توان چانهزنی خود در سیاست بین المللی و خنثی کردن طرحهای ضد ژئو پلتیک و ضد ژئو اکونومیک آمریکا علیه ایران،بهره گرفتن از امکانات بالقوه و بالفعل خود برای گسترش همگرایی منطقهای در پرتو کالای استراتژیک انرژی میباشد که با رشد اقتصادی در حال شکوفایی برخی کشورهای بزرگ آسیایی عملی نمودن آن چندان دور از ذهن نمیباشد.
نتیجه: براساس آنچه که از چشمانداز تحولات اقتصادی در کشورهایی نظیر هند و چین در سالهای آتی مطرح شد و نیازهای مبرم این کشورها به منابع سوخت فسیلی مطمئن جهت ادامه رشد و توسعه اقتصادی و همینطور مشکلات سیاسی-استراتژیک و اقتصادی پیش روی روسیه و تمایل اروپا برای دسترسی به انرژی خاور میانه و بویژه منطقه خلیج فارس(با آگاهی از این موضوع که آمریکا به جز ایران،همه کشورهای صاحب انرژی منطقه را در سلطه خود دارد)،این امکان و فرصت برای جمهوری اسلامی ایران وجود دارد تا در شرایط کنونی با متوسل شدن بر دیپلماسی اقتصادی و تحرک بخشیدن به سیاست خارجی خود در این راستا،ضمن بهرهمندی از امتیازات اقتصادی همگرایی منطقهای در حوزه انرژی،یکبار دیگر از موقعیت ژئو پلیتیک خود برای دسترسی به منافع ملی استفاده نماید."