خلاصه ماشینی:
"اما اگر تصمیمگیریها در مورد علم و کاربردهای آن و روند و رویههایی که این تصمیمگیریها باید بر پایهء آن انجام شود مورد تحقیق و دقت مداوم عمومی قرار نگیرد این خطر وجود دارد که فرایند دموکراتیک جای خود را به گفتگوهایی میان اعضای نسبتا اندک نخبگان همفکر دهد و تحکیم و تثبیت قدرت تصمیمگیری و انتخابهای مهم آنان را در مورد مسائل علمی و تکنولوژیکی توجیه کند،آن هم به طرح ضرورت ارائهء پاسخی مناسب و مؤثربه تهدیدهای تجاری و نظامی،و بدین ترتیب پیامدهای سیاسی گستردهتر فعالیت آنان به سادگی نادیده گرفته شود.
آیا میتوان به برخی از گروههای اجتماعی امتیاز دستیابی به نتایج انحصاری پژوهشها را داد (همانگونه که بیشتر دانشمندان معمولا در استفاده از نتایج پژوهشهای دیگران آزادند حتی اگر به ثبت رسیده باشند و یا در زمینههایی که هنوز به بهرهبرداری تجاری نرسیدهاند)؟آیا میتوان مؤسسات همگانی جدیدی را برپا کرد که عهدهدار مسئولیت برقراری پیوند میان دانشمندان دانشگاهها و گروههای خارج از این حوزه باشد،گروههایی که مایلاند از نتایج پژوهشهای این دانشمندان استفاده کنند بدون آنکه به مجراهای تجاری وارد شوند؟آیا میتوان جایزینهایی برای حق انحصار یافت که پاداشی تشویقی و در عینحال محدود برای دانشمندان منفرد باشد بدون آنکه برای تأمین این پاداش نیازی به نظارت انحصاری بازار باشد؟آیابرخی از حوزههای علم،همچون پژوهش در مورد بسیاری زا بیماریهای منطقههای گرمسیری که پژوهشهایی بسیار مهم است،باید غیرقابل انحصار محسوب شود یا حق انحصار در این حوزهها به یک بنگاه بین المللی مانند سازمان بهداشت جهانی سپرده شود؟هیچیک از این پرسشها سرراست و ساده نیست هرچند ممکن است ساده به نظر آید."