چکیده:
برآورد تبخیر و تعرق بالقوه جهت برآورد نیاز آبی گیاهان، مدیریت طرحهای آبیاری و سایر مطالعات کشاورزی ضروری میباشد. در این پژوهش به منظور تعیین بهترین مدل برآورد تبخیر و تعرق بالقوه برای ایستگاه سینوپتیک اهر مقادیر تبخیر و تعرق بالقوه ماهانه حاصل از تشت تبخیر با مقادیر تبخیر و تعرق بالقوه به دست آمده از روشهای مختلف مورد ارزیابی قرار گرفتند. بر اساس این نتایج مشخص گردید که روشهای تورک، تورنث وایت، کریستینسن هارگریوز RA و بلنی کریدل پس از اعمال ضرایب اصلاحی، بهترین انطباق را با مقادیر تبخیر و تعرق بالقوه ماهانه حاصل از تشت تبخیر دارا می باشند.
خلاصه ماشینی:
"از دوازده عامل هواشناسی به شرح ذیل در این محاسبات استفاده به عمل آمده است: 1- میزان تبخیر ماهانه از تشت تبخیر 2- دمای متوسط ماهانه 3- رطوبت نسبی حداکثر ماهانه 4- رطوبت نسبی متوسط ماهانه 5- رطوبت نسبی حداقل ماهانه 6- فشار هوا 7- سرعت باد 8- درصد ساعات آفتابی 9- تشعشع برون زمینی 10- ساعات روز درواحد های دوازده تایی 11- ضریب فرمول بلنی –کریدل 12- حداکثر تشعشع ممکن رسیده به زمین جهت اصلاح و منطقهای کردن مدلهای مذکور از دو حالت استفاده به عمل آمد: 1- حالت استفاده از میانگین ماهانه تبخیر و تعرق بالقوه (میانگین نه ماه ) 2- حالت استفاده از کل داده های تبخیرو تعرق بالقوه ماهانه ب- مدلهای بکار رفته جهت محاسبه تبخیرو تعرق بالقوه در این تحقیق از روشهای ذیل برای برآورد تبخیر و تعرق بالقوه استفاده به عمل آمده است: 1- پنمن (1948،14) 2- پنمن اصلاح شده (1978،15) 3- بلنی کریدل (1950،7) 4- کریستینسن ـ هارگریوز با تشعشع برون زمینی (1969،8) 5- کریستینسن ـ هارگریوز با تشعشع رسیده به زمین (1969،8) 6- استفنز(1965،17) 7- تورک (1961،19) 8- تورنث وایت (1948،18) 9- مک کینک (1957،13) 10- جنسن– هیز (1963،12) 11- هارگریوز (1989،11) ج- تشت تبخیر مطالعات متعدد در طی چندین دهه، استفاده از دادههای تبخیر را برای تبخیر و تعرق بالقوه با استفاده از رابطه زیر پیشنهاد کرده است (9: 1982): در این رابطه : ETP: تبخیر و تعرق بالقوه EPAN: تبخیر از تشت KP: ضریب تشت، تابعی از نوع تشت، محیط اطراف تشت و شرایط اقلیمی ناحیه میباشد برای محاسبه ضریب تشت فرمولهای متعدی پیشنهاد شده است که به ذکر تعدادی از آنها پرداخته میشود.
بعد از بررسی کلیه نتایج حاصل مشخص گردید که برای محاسبه تبخیر و تعرق بالقوه منطقه اهر از بین روشهای گفته شده، به ترتیب روشهای تورک، تورنث وایت، کریستینسن هارگریوز RA و بلنی کریدل بعد از اعمال ضرایب اصلاحی به روش استفاده از مقادیر متوسط بهترین نتیجه را دادهاند.
(1961), "Estimation of Irrigation Water Requirements, Potential Evapotranspiration."