چکیده:
هدف این پژوهش،بررسی شاخصهای روانسنجی پرسشنامهی نگرانی دربارهی تصویر بدنی و آزمون مدلی در زمینهی ارتباط شاخص تودهی بدنی،نارضایتی از تصویر بدنی و عزت نفس بود.بدین منظور 209 نفر از دانشآموزان دختر دبیرستانهای شیراز،به شیوهی نمونهگیری خوشهای تصادفی انتخاب شدند و به پرسشنامههای نگرانی دربارهی تصویر بدنی و حرمت خود روزنبرگ پاسخ دادند. اعتبار پرسشنامهی نگرانی،درباره تصویر بدنی به دو شیوهی دو نیمهسازی و همسانی درونی بررسی گردید که به ترتیب ضرایب اعتبار 0/66 و 0/84 حاصل شد.برای مطالعهی روایی پرسشنامهی مزبور از روش روایی سازه(تحلیل عواملو همبستگی خرده آزمونهای این پرسشنامه)استفاده شد.نتیجهی تحلیل عوامل،با استفاده از روش چرخشی ابلیک و براساس آزمون اسکری،بیانگر وجود دو عامل نارضایتی از بدن و تداخل دربارهی عملکرد اجتماعی در این پرسشنامه بود که در مجموع 39/88 درصد از واریانس کل آزمون را تبیین مینمودند.ضرایب همبستگی این دو عامل با هم به ترتیب 0/87 و 0/82 بود و ضریب همبستگی این دو عوامل با هم نیز 0/45 به دست آمد.در بخش آزمون مدل نیز،هر یک از مسیرهای موجود در مدل به شیوهی تحلیل مسیر مورد بررسی قرار گرفتند که تنها مسیر نارضایتی از تصویر بدنی به عزت نفس معنادار بوده،در مدل باقی ماند و بقیهی مسیرها از مدل حذف شدند.در مجموع،نتایج پژوهش،اعتبار و روایی مطلوب فرم فارسی پرسشنامه، نگرانی دربارهی تصویر بدنی را تأیید میکند و بیانگر این است که به آسانی میتوان از این ابزار در موقعیتهای بالینی و پژوهشی برای بررسی نگرش فرد نسبت به ظاهر خود استفاده کرد.اما با توجه به یافتهها،مدل ارائه شده در این پژوهش مورد تأیید قرار نگرفت.
خلاصه ماشینی:
"ارزیابی شاخصهای روانسنجی پرسش نامهی نگرانی دربارهی تصویر بدنی و آزمون مدل ارتباطی شاخص تودهی بدنی، نارضایتی از تصویر بدنی و عزت نفس در دختران نوجوان The Evaluation of psychometric Properties of Body Image Concern Inventory and examination of a model about the relationship between body mass index,body image dissatisfaction and self-esteem in adolescent girls دکتر نور الله محمدی Nurallah Mohammadi(ph.
در مجموع،نتایج پژوهش،اعتبار و روایی مطلوب فرم فارسی پرسشنامه، نگرانی دربارهی تصویر بدنی را تأیید میکند و بیانگر این است که به آسانی میتوان از این ابزار در موقعیتهای بالینی و پژوهشی برای بررسی نگرش فرد نسبت به ظاهر خود استفاده کرد.
آخرین نکتهای که ممکن است در به دست آمدن این نتیجه سهیم باشد،این است که اکثر تحقیقاتی که در حوزهی ارتباط BMI ، نگرانی درباره تصویر بدنی و عزت نفس صورت گرفته،بر روی افراد دارای اضافه وزن یا چاق بوده است و نتایج آنها نیز نشان داده که به دلیل تأکید جامعه بر سهم لاغری در جذابیت جسمانی،این افراد از ظاهر خود ناراضی هستند.
اما شاید تأکید کمتر ارزشهای اجتماعی جامعه ما بر لاغری و ارزشگذاری براساس وزن،نسبت به جوامع غربی و نیز طبیعی بودن قد و وزن اکثر افراد مورد پژوهش،سبب شده که نوجوانان ایرانی نسبت به نوجوانان غربی،اهمیت کمتری برای وزن خود قائل باشند و طبق مدل هارتر،وقتی حوزهای اهمیت چندانی برای فرد نداشته باشد،خودارزیابی وی در این زمینه،تأثیر چندانی بر عزت نفس او نخواهد گذاشت."