چکیده:
در این مقاله،شش عنصر بیان نمایشنامهای در یکی از آثار کهن ادبیات فارسی به نام«خسرو و شیرین»بررسی شده است.ابتدا مختصری دربارهء«خسرو و شیرین»،یکی از آثار معروف«نظامی گنجوی»،سخن میگوییم،سپس مقصود از ساختمایههای نمایشنامه را بیان میکنیم،همچنین خواهیم گفت که به سبب وجود چه ویچگیهایی میتوان در یک متن غیر نمایشی چون منظومهء داستانی«خسرو و شیرین»به دنبال ویژگیهای نمایشی بود.
در پایان نیز به عناصر بیان نمایشنامهای موجود در«خسرو و شیرین»اشاره میکنیم.
خلاصه ماشینی:
"در این مقاله،شش عنصر بیان نمایشنامهای در یکی از آثار کهن ادبیات فارسی به نام«خسرو و شیرین»بررسی شده است.
نمایشنامه را بیان میکنیم،همچنین خواهیم گفت که به سبب وجود چه ویچگیهایی میتوان در یک متن غیر نمایشی چون منظومهء
این ازدواج سبب جدایی شیرین و خسرو میشود.
سرانجام این دو همراه است با شورش شیرویه فرزند خسرو از مریم
(1) action نظامی سعی کرده است در این داستان-همچون هراثر دیگری
ادبی متمایز میکند این است که«داستان برای خواندن نوشته
هیأت انواع ادبی دیگری نوشته شده است این نمایشنامهها برای اجرا
به نمایشنامه دارد-در منظومه خسرو و شیرین نظامی بررسی
عشق،تم(نهادمایه)اصلی منظومهء خسرو و شیرین است و نظامی
داستان عشق فرهاد به شیرین نیز چنان تأثیرگذار است که
طبیعی و سانجامی خوش دارد عشق خسرو و شیرین است و سبب
گرهگشایی و فاجعه در این داستان قابل مشاهده است.
اما خسرو از لحاظ اخلاق کمتر پایبند این اعتقادات است و
یکی از مهمترین ویژگیهای زبان و بیان نظامی است.
توصیفات مستهجن نیز یکی از ویژگیهای زبان نظامی است.
نمایشی است-در این اثر میتوان یافت،سولیلوکی
چشمهسار یکی از سلویکولیهای داستان است:گر این بت جان من بودی،چه بودی؟
نمایش است که در خسرو و شیرین با توجه به تعداد
نظامی توجه خاصی به بیان زمان و مکان اتفاقات داستان دارد
این اتفاق در شب سبب میشود که شیرین از حضور خسرو در
در بیان فضای داستان نظامی سعی کرده است با شرح دقیق
علاوه بر موارد ذکر شده میتوان عناصر بیان نمایشی را نیز در این
و برداشت از این اثر این داستان را برای بیان مضامین مورد نظر"