خلاصه ماشینی:
"زیرا به جای اشاره به کشته شدن - که در روایت واقدی آمده است - به واقعهای اشاره میکند که تنها پس از کشتهشدن اتفاق میافتد: طعمه کرکسان شدن به عبارت دیگر پیامبر در این روایت گفته است: حتی اگر یقین کنید که کشته شدهایم و این یقین چنان قطعی باشد که انگار به چشم خود دیده باشید که کرکسان و لاشخوران اجساد ما را میدرند و میخورند.
اما این پیامد چیست؟ آیه میگوید آن که به خدا شرک ورزد خود را به لاشه بدل کرده است، لاشهای که حتی از مراسم تدفین و خاکسپاری محروم است.
25- ترجمه متن این حدیث آنگونه که ابن کثیر در تفسیر خود (ج 4، ص 863، 864) آورده از این قرار است: ‹‹امام احمد گفت: ابومعاویه روایت کرده است، اعمش از منهالبن عمرو از زاذان از براءبن عازب روایت کرده است که گفت: با پیامبر خدا (ص) برای دفن جنازه مردی از انصار بیرون آمدیم و به محل قبر رسیدیم.
بویی خوش همچون خوشبویترین مشکی که بر زمین میتوان یافت از آن پراکنده میشود [فرشتگان] با آن عروج میکنند و از هر جا که میگذرند - مراد وی از کنار هر گروه از فرشتگان است - به آنان میگویند: این کدام روح پاک است؟ پاسخ میدهند: فلانبن فلان، [و او را] با بهترین نامهایی که در دنیا داشت [معرفی میکنند] تا آنکه به آسمان دنیا میرسند و تقاضا میکنند که [دروازه آسمان دنیا] به روی او گشوده شود.
55- دیوان المفضلیات، ص 790، 468؛ خطیب تبریزی، شرح اختیارات المفضل، تحقیق فخرالدین قباوه، دارالباز (دار الکتب العلمیه، بیروت، چاپ دوم، 1987 ، م)، ج 3، ص 1602، 1603، در روایت تبریزی به جای ‹‹تخطفه››، ‹‹تتبعه›› آمده است، اما در شرح به ‹‹تخطفه›› نیز اشاره شده است."