چکیده:
پرورش گاوهای شیری استان فارس را در بر میگیرد،با بهرهگیری از روش اصل اطمینان1، انجام گرفته است.افزون بر آن،کاراییهای فنی،تخصیصی و اقتصادی برای اعضای نمونه مورد بررسی،با تخمین تابع تولید مرزی تصادفی2به روش حداکثر راستنمایی3و استخراج تابع هزینه مرزی براورد شده و رابطه کارایی اقتصادی این واحدها با عوامل اقتصادی-اجتماعی،همچون گرایش به مخاطره بهرهبرداران،مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان میدهد که دامداران عضو نمونه مورد مطالعه، به طور عمده،ریسکگریزی بالایی دارند.افزون بر آن،تعیین اجزای مختلف کارایی اقتصادی نیز نشان میدهد که پتانسیل در خور ملاحظه افزایش این کارایی،با بهرهگیری مناسبتر از منابع دسترسپذیر و فنآوری موجود است.بررسی رابطه میان کارایی اقتصادی و عوامل اقتصادی- اجتماعی مؤثر بر آن نیز نمایان میسازد که آموزش،تماس با مروجان،داشتن شغل جنبی و کاهش ریسکگریزی،تأثیر مثبت و مستقیمی بر این کارایی دارد.مطالعات گوناگونی نشان داده است که مسئله رویارویی بهرهبرداران با مخاطرات یا ریسک،از ویژگیهای عمده فعالیت کشاورزی به شمار میرود.بنابراین،توجه به ریسک و ابعاد مختلف آن(همچون گرایش بهرهبرداران کشاورزی به مخاطره)،در برنامهریزی اقتصاد کشاورزی از اهمیت ویژهای برخوردار است.در این مطالعه،نخست،الگوهای عمده تعیین گرایش به ریسک بهرهبرداران کشاورزی،بویژه مدلهای مبتنی بر قاعده اول اطمینان2،مقایسه و ارزیابی شده است.سپس محاسبه درجه ریسکگریزی نمونهای که 48 نفر از صاحبان واحدهای
خلاصه ماشینی:
"افزون بر آن،کاراییهای فنی،تخصیصی و اقتصادی برای اعضای نمونه مورد بررسی،با تخمین تابع تولید مرزی تصادفی2به روش حداکثر راستنمایی3و استخراج تابع هزینه مرزی براورد شده و رابطه کارایی اقتصادی این واحدها با عوامل اقتصادی-اجتماعی،همچون گرایش به مخاطره بهرهبرداران،مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است.
Safety-Fixed Principle(S-FP) درامد آستانهای (E*) چنین نشان داد: Min](E*-E)/A?)[ بر اساس مطالب بالا،پاریخ و بارنارد(72)و راندیر(03)نشان دادند که میتوان درجه ریسکگریزی بهرهبرداران را با بهرهگیری از رابطه زیر تخمین زد: (به تصویر صفحه مراجعه شود) که در آن R ij درجه ریسکگریزی بهرهبردار i در روستای E*ij,j درامد آستانهای بهرهبردار شماره i در روستای E ijṣj درامد انتظاری بهرهبردار i در روستای شماره Qū iṣj انحراف معیار درامد بهرهبردار i در روستای j و اندیسهای i و j به ترتیب مشخصکننده بهرهبردار و روستای مورد مطالعه است.
همچنین با به کارگیری کارایی اقتصادی (EE) و کارایی فنی (TE) و با توجه به رابطه زیر،مقدار کارایی تخصیصی (AE) واحدهای مورد مطالعه محاسبه شده است: AE-(EE)/(TE) به منظور تعیین درجه ریسکگریزی دامداران،مدل زیر،که از سوی پاریخ و برنارد (72)و راندیر(03)در چارچوب قاعده اول اطمینان ارائه شد،به کار رفته است: (به تصویر صفحه مراجعه شود) در مدل بالا، R j درجه ریسکپذیری دامدار E*j,j سطح بحرانی درامد معیشتی دامدار j ، E j درامد انتظاری دامدار j و a?j انحراف معیار درامد سالانه دامدار j در طی سه سال اخیر(از محلهای کشاورزی و غیر کشاورزی)است.
توزیع فراوانی دامداران عضو نمونه بر اساس درجه ریسکگریزی (به تصویر صفحه مراجعه شود) مأخذ:یافتههای تحقیق بررسی رابطه کارایی اقتصادی با ویژگیهای مختلف اقتصادی-اجتماعی نشان میدهد که دامداران دارایت جربه دامداری بین 02 تا 03 سال،نسبت به دیگر دامداران،کارایی اقتصادی بیشتری دارند(جدول شماره 5)."