چکیده:
یکی از مواری که به هنگام نوشتن،احتمال وقوع اشتباه یا خطا در آن بسیار است -به ویژه در زبان فارسی-مطابقهء فعل و فاعل است.در این مقاله سعی شده است این مقوله با نگاهی تطبیقی در دو زبان فارسی و انگلیسی،و بیشتر از زاویهء ویرایش،بررسی شود.
خلاصه ماشینی:
"Greenbaum,Sidney اما am و is فعلهایی هستند که دو ویژگی شخص و شمار در آنها هست و برای تشخیص این دو ویژگی،برخلاف صورتهای دیگر فعل to be ،نیازی به نهاد جمله(یا بافت جمله در مورد (you نیست؛چرا که am فقط برای اول شخص مفرد به کار میرود (همان): 1.
در زبان فارسی هم اگر گروه اسمی در جای نهاد با«و»همپایه شده باشند،فعل جمع با آنها به کار میرود؛اما از آنجا که در شناسهء فعل در زبان فارسی هم شخص و هم شمار وجود دارد،قواعد دیگری نیز دربارهء مطابقهء شخص مطرح است؛از جمله: 1.
3. بدیهی است که اگر دو گروه اسمی سوم شخص(مفرد یا جمع)همپایه شده باشند، فعل سوم شخص جمع برای آنها به کار میرود: حسن و علی رفتند.
in addition to نیز در زبان فارسی در اینجا-یعنی وقتی برای همپایه کردن دو گروه اسمی در جای نهاد به کار میرود-اگر به«و»ترجمه شود،فعل جمع میگیرد: The groom,in addition to the best man,was an hour late.
در مثال 2، were تحت تأثیر اسم جمع years (و شاید هم تحت تأثیر اسم جمع staff که در انگلیسی بریتانیایی اغلب جمع در نظر گرفته میشود)،به صورت جمع به کار رفته است،با وجود آنکه limit -هستهء گروه اسمی موردنظر-مفرد است(و بنابراین were باید ویرایش و به was تبدیل شود).
در زبان فارسی نیز مطابقهء فعل و فاعل،با توجه به مواردی که در این مقاله بحث شد -به ویژه مطابقهء اختیاری برای نهاد جمع و بیجان-همیشه مشکلساز بوده است و تمامی آثار و نوشتهها از این نظر به بازبینی و ویرایش نیاز دارند."