خلاصه ماشینی:
در مقدمهء این مجموعه میخوانیم:«صرفنظر از جریانهای اصیل و اصلی شعر امروز نظیر نیمایی و سپید،که بخش عمدهء شاخص رشد طبیعی و مطلوب خود را در دهههای 30 و 40 به نمایش گذاشتند، بیشک غزل،به لحاظ کیفی،در مقایسه با جریانها و موجهای دیگری که هرازگاهی با طعم گنجشک رنگ شده به جای قناری از این سو و آن سو سر بر میآورند،نه یک گام و دو گام،بلکه فرسنگها پیشتر قرار گرفته است.
هنوز پس از نزدیک به هزار سال که از عمر غزل میگذرد،با اطمینان میتوان این قالب را بهعنوان پویاترین نوع شعر فارسی به شمار آورد که از پس قلههای رفیعی چون مولوی،سعدی،حافظ،بیدل و بسیار نامهای درخشان دیگر،با نبض ضربانی طبیعی و هماهنگ با قلب و زبان زمان به امروز رسیده است و بیشک تا زبان و ادبیات فارسی پابرجاست، راه خود را اگرچه گاه آهسته،اما پیوسته ادامه خواهد داد.