چکیده:
هدف: هدف از آین پژوهش, بررسی تاثیر یک دوره فعالیست در آب گرم و آب
معمولی بر الکترولیتهای پلاسما (ستدیم و پتاسیم) در مردان میانسال بود.
روش: گروه تجربی (۱۵ نفر با میانگین سنی ۳۶/۲۴ سال) و گروه کواه (۱۰ نفر با
میانگین سنی ۳۵/۴۶۷ سال)از میان مردان میانسال سالم ۳۰ تا ۴۵ ساله انتخاب
شدند. گروه تجربی در آب گرم (۴۱ درجة سانتیگراد) و گروه گواه در آب
معمولی (۲۹ درجه سانتیگراد) هر روز ۳۰ دقیقه به مدت 1۷ روز متوالی فعالست
کردند (راه رفستن در آب). در روزهای اول, چهارم بازدهم, و هجدهم از
آزمودنیهای دو گروه نمونههای خون گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل یافتهها
در آزمونهای چهار مرحله (روز اول؛ روز چهارم روز یازدهم. روز هجدهم) در
دو گروه از آزمون ۲ وابسته و مستقل و تحلیل واریانس با آندازه گیریهای مکرر,
استفاده شد.,
یافتهها: تغییرات سدیم و پتاسیم در طول روزهای آزمایش و بین دو گروه از نظر
آماری معنی دار نبود.
نتیجه گیری: فعالیت در آب گرم در مقایسه با آب معمولی سبب ایجاد تغیبرات
معنیداری در سدیم و پتاسیم پلاسمای مردآن میانسال نمیشود.
7 Relationship among Anthropometric
Relationship among Anthropometric Characteristics
And Sprint & Endurance Performance in Iran Elite
Male Swimmers
A Gaeini (Ph.D.)', H Arazi , S Meamari (M.s.)’, F Lary
1.University of Tehran, 2.Ph.D Student in Exercise Physiology,
3.M.S. in Physical Education & Sport Science-University of
Shahid Beheshti
Abstract
Purpose: The purpose of this study was to determine
relationship among anthropometric characteristics and
sprint and endurance performance in Iranian elite male
swimmers.
Method: For this reason, 72 elite male swimmers (age:
12.75+4.4 years, height: 159.9542.12 cm and weight:
kg), were selected and their anthropometric
characteristics and sprint and endurance swimming
performance was tested.
Results: Corrolation results showed that there was no
significant relationship among an- thropometric factors
except for pelvic width with 200 meter swimming time and
subscapularis skinfold measure with 200 and 50 meter
swimming time,
خلاصه ماشینی:
به نظر میرسد تنظیم سدیم پلاسما هم تحت تأثیر افزایش طبیعی سناست؛اپشتین و همکارانش3(1992)پس از مطالعۀ پاسخ کلیوی مردان(18 تا 76 ساله)سالم نسبت به محدودیت مصرف سدیم اعلام کردند که در افراد جوانتر(کمتر از 30سال)بعد از 18 ساعت،از دست دادن سدیم از کلیهها به میزان 50 درصد کاهش یافت،درحالیکه این مقدار کاهش در مردان 30 تا 40 ساله بعد از 24 ساعت و در مردان بیشتر از60 سال بعد از 31 ساعت مشاهده شد(5).
حث و نتیجهگیری مقایسۀ میانگین تغییرات سدیم در روزهای آزمایش در هر دو گروه تجربی و گواهتفاوت معنیداری نشان نداد و مشابه نتایج بیشتر تحقیقات انجام شده در این زمینه بود(7 و 15 و 16).
notrsedlA دیویدسون(1987)گزارش شده که میزان +aN پلاسمای آزمودنیها(72-60 سال)بعد ازیک دوره فعالیت 3 ساعته در آب گرم(36 درجه)با فاصلههای استراحت،پس از 7 روزکاهش داشته است(17)؛و در تحقیق هاپه(2001)گزارش شده که 6 غواص(30-25سال)بعد از یک دوره فعالیت 4 ساعته در آب دریا(38 درجه)و به مدت 3 روز میزانسدیم در آنها کاهش یافته بود(18).
در تحقیق دیویدسون میانگین سدیم اولیۀ آزمودنیها بهدلیل بالا بودن سن آنها(72 تا 60 سال)بیشتر بوده است،زیرا با افزایش سن اسمولالیتهپلاسما و سدیم در سطح بالایی تنظیم میشود و افراد مسن غیرورزشکار در شرایط معمولیهم هیپراسمولالیته هستند(1 و 2)که دلیل احتمالی آن کاهش حساسیت گیرندههای اسمزیکلیهها و هیپوتالاموس به تغییرات سدیم است(2).
کاهش سدیم در آزمودنیهای تحقیق هاپه هم ممکن است ناشی از طولانی بودن دورۀفعالیت(4 ساعت در روز)و هیپراسمولالیته بودن آب گرم مورد استفاده باشد که غلظتآن 900 تا 1000 میلیاسمول بر لیتر بود.
ممکن است کاهش پتاسیم در گروه گواه در این تحقیق در روز چهارم&%00706VDPG007G% دلایل دیگری داشته باشد که در تحقیقات آینده به روشن شدن موضوع کمک خواهد کرد.