خلاصه ماشینی:
"بنابراین در این راستا باید به بحث در مورد وظایف و تکالیف انسان مسلمان در عرصههای مختلف پرداخت و رشتههای جدید تأسیس کرد تا نیازهای مردم ایران برای تحقق آرمانهایشان شناخته شود.
در این جهت میتوان انواع فقه سیاسی را مورد بحث قرار داد: فقه سیاسی به معنای عام؛ یعنی نگرشی که لازم است بر سراسر فقه حاکم باشد.
مورد دوم، فقه سیاسی به معنای خاص است که مراد از آن، بخشی از مسائل فقهی است که به طور خاص به موضوعات سیاسی و حکومتی میپردازد.
در اینجا فقه سیاسی در کنار رشتههای دیگر فقهی مورد مطالعه قرار میگیرد.
بنابراین از وظایف مهم فقه و فقیه سیاسی هماهنگ کردن نصوص ثابت و واقعیتهای متغیر زندگی است.
بر همین اساس، طبیعی است که اندیشه سیاسی فقها در بستر زمان متحول شود؛ همانگونه که آیتالله نایینی و امام خمینی قدسسره جزء احیاگران فقه سیاسی در ایران و جهان اسلام و معاصر به شمار میآیند."