چکیده:
اعضای هیئت علمی یکی از ارکان اصلی نظام آموزش عالی کشور محسوب میشوند،در این میان دانشگاههای تازه تأسیس نظیر اردبیل و لرستان نقش برجستهای در تأمیین نیازهای آموزشی و پژوهشی و همچنین تربیت نیروهای متخصص مورد نیاز مؤسسات دولتی و غیردولتی دارند و میتوانند با تربیت نیروهای متخصص باعث رشد و توسعه آن مناطق شوند. براساس نتایج تحقیق انجام شده اکثر پاسخگویان از امکانات موجود آموزشی و پژوهشی،رفاهی-معیشتی و تسهیلات علمی دانشگاههای اردبیل و لرستان ابراز نارضایتی کردهاند که در این مقاله به موارد مطرح شده با ذکر درصد اشاره شده است. در پایان مقاله نیز با توجه به مسائل و مشکلات مربوطه پیشنهادهایی برای جذب اعضای هیئت علمی در دانشگاههای تازه تأسیس عرضه شده است.افزایش امکانات آموزشی و پژوهشی،کوتاه کردن مراحل تصویب و اجرای طرحهای پژوهشی،برقراری ارتباط میان دانشگاههای یاد شده با دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی و پژوهشی داخل و خارج از کشور، گسترش ارتباط میان دانشگاهها و مراکز اجرایی و صنعتی،ایجاد رشتهها و دورههای آموزشی جدید، تقدیر و پشتیبانی مادی و معنوی از اعضای هیئت علمی،افزایش حقوق و مزایا،گسترش امکانات رفاهی- معیشتی،فراهم ساختن تسهیلات لازم جهت شرکت اعضای علمی در همایشها و گردهماییهای علمی داخلی و خارجی و افزایش بورسهای تحصیلی از جمله این پیشنهادات است.
خلاصه ماشینی:
"عمدهترین مسائلی که باعث نارضایتی اعضای هیئت علمی دانشگاههای اردبیل و لرستان شدهاند را میتوان چنین برشمرد: -عدم دریافت حق الزحمهء مناسب در قبال فعالیتهای علمی(75 درصد)؛ -کمبود وسایل کمک آموزشی برای برآورده ساختن نیازهای اعضای هیئت علمی(67 درصد)؛ -کمبود وسایل مورد لزوم آزمایشگاهها و کارگاهها برای انجام دادن آزمایشگاهها و کارهای علمی اعضای هیئت علمی و دانشجویان (61 درصد)؛ -کمبود کتب،جراید،نشریات و مجلات برای استفادهء اعضای هیئت علمی(59 درصد)؛ -کمبود فضای مناسب برای مطالعهء اعضای هیئت علمی(55 درصد)؛ -قرار نداشتن دانشجویان شرکتکننده در کلاسهای درسی در سطح علمی مطلوب(54 درصد)؛ -فراهم نساختن تسهیلات لازم برای استفاده از تجهیزات برون دانشگاهی توسط دانشگاه(53 درصد)؛ -کمبود آزمایشگاهها و کارگاههای لازم(51 درصد)؛ -نبودن زمینهء انجام دادن فعالیتهای تحقیقاتی در دانشگاه و منطقه (51 درصد)؛ -اجبار به تدریس دروس غیرتخصصی(5/50 درصد)؛ -کمبود امکانات برای انتشار فعالیتهای علمی اعضای هیئت علمی در دانشگاه و منطقه(5/47 درصد)؛ -بسنده نبودن خدمات کتابداری کتابخانه برای برآورده ساختن نیازهای علمی اعضای هیئت علمی(46 درصد)؛ -قرار نگرفتن آسان کتابها و جزوات درسی در اختیار دانشجویان (5/45 درصد)؛ مدیران دانشگاههای اردبیل و لرستان نیز کمبود امکانات آموزشی و پژوهشی،کمبود فضای آموزشی و کم بودن رشتههای تحصیلی را از جمله مهمترین تنگناهای موجود در جذب اعضای هیئت علمی دانشگاههای یاد شده دانستهاند.
مهمترین مسائلی که باعث نارضایتی اعضای هیئت علمی از امکانات مالی و رفاهی موجود دانشگاههای اردبیل و لرستان شده است را میتوان چنین ذکر کرد: -فراهم نساختن امکانات تفریحی برای اعضای هیئت علمی و خانوادهء آنان(92 درصد)؛ -نامتناسب بودن حقوق و مزایای پرداختی با تورم موجود در منطقه(84 درصد)؛ -در اختیار قرار ندادن کالاهای غیرنقدی(74 درصد) -فراهم نساختن مسکن مناسب برای اعضای هیئت علمی(52 درصد)؛ -فراهم نکردن تسهیلات لازم برای دریافت وامهای درخواستی (50 درصد)؛ -عدم پرداخت پاداشهای مناسب در قبال فعالیتهای اعضای هیئت *بیشتر دانشگاههای تازه تأسیس به دلایل مختلف موفق به جذب اعضای هیئت علمی تماموقت مورد نیاز خود نشدهاند؛ به نحویک براساس آمارهای موجود طی سالهای 77-1370، بیش از یکسوم از اعضای هیئت علمی این دانشگاهها را مدرسان حق التدریس و نیمهوقت تشکیل میدادند."