خلاصه ماشینی:
"نسخه دیگر:شربت زیر را رازی بر ضد آبله بسیار مفید میدانسته: سرکه شراب صافی کهنه سه رطل، آب انار ترش، ترشی بالنگ8، آب غوره، آب ریواس9، شیره توت شامی01، خیسانده سماق11و زرشک از هرکدام یک رطل، شیره کاهو و شیره ترخون21از هریک یک چهارم رطل، و از مطبوخ عناب31و خیسانده عدس از هریک یک رطل و نیم، تمام اینها را باهم مخلوط کرده و سه رطل شکر بر آن بریزند و بجوشانند(تا قوام یابد)، سپس نیم رطل طباشیر(نوع سفید اعلی)، و یک اوقیه کافور را در یک هاون پاک خوب بکوبند و نرم نمایند، و مقداری از آن شربت را گرمگرم بر این مخلوط بریزند، و آنرا با قاشقی بهم زنند تا حل گردد، سپس تمام آنها را با یکدیگر مخلوط نمایند و با قطعاتی از نی شکاف خورده یا قطعاتی از چوب بید(چوب نی بهتر است) از اول تا آخر آن را بهم زنند،بعد از آنکه طباشیر و کافور بر آن اضافه نموده تا ممزوج شود، سپس آن را پیش و بعد از ظهور علائم آبله استعمال نمایند بنحوی که گفتم.
«اگر آبلهها خوب خشک شدند که مطلوب حاصل است،و الا باید گل خوزستانی سفید یا گل سفید یا هر گل دیگری که سرخ نباشد با یک دهم نمک اندرانی و یک دهم زاج گرفت و بر بدن مریض طلا(-طلایه-مالیدن هر داروئی به بدن- ( - )کنند و یک ساعت یا دو ساعت بگذارند و آنرا بشویند» رازی در فصل دهم از موادی که پوستهای خشک و خشگریشهها را: (- )از بین میبرد صحبت میدارد بدین ترتیب: «چون آبله خشک شد و پوسته و خشکریشه بر بدن بیمار باقی ماند،آنجه را که نازک و خالی از رطوبت باشد،با روغن سرکه گرم چند مرتبه در روز چرب کن تا نرم شده بریزد و آنچه را که از این نوع پوسته و خشگریشهها که در صورت بیمار است باید آنها را با روغن پسته چرب کنی و آنچه از آنها شبیه خشگریشه و نسبتة بزرک وزیر آنها هم رطوبت است با ملایمت و آرامی و بدون روغن بردار»."