خلاصه ماشینی:
"امام حسن مجتبی(ع) فرمودند: یا سفیان إنا أهل بیت إذا علمنا الحق تمسکنا به،و إنی سمعت علیا(ع) یقول سمعت رسول الله (ص) یقول،لاتذهب الأیام و اللیالی حتی یجتمع أمر هذه الأمة،علی سپس به جانب مسجد رفتیم و آن حضرت به من فرمود:ای سفیان!چه باعث شد که تو به نزد ما آمدی؟گفتم:بحق آن خدائی که حضرت محمد را برای هدایت بشر و دین حق فرستاده محبت شما باعث شد که نزد شما آمدم فرمود: فأبشر یا سفیان فإنی سمعت علیا(ع) یقول:سمعت رسول الله(ص) یقول یرد علی الحوض أهل بیتی،و من أحبهم من أمتی کهاتین یعنی السبابتین،أو کهاتین یعنی السبابة و الوسطی،إحداهما تفضل علی الأخری،أبشر یا سفیان فإن الدنیا تسع البر و الفاجر،حتی یبعث الله إمام الحق من آل محمد(ص) 26؛ای سفیان!مژده باد تو را،من از حضرت علی شنیدم که می‌فرمود:از رسول خدا (ص) شنیدم می‌فرمود: اهل بیت من با دوستداران ایشان نظیر این دو انگشت سبابه،یا انگشت سبابه و انگشت وسط نزد حوض کوثر در حالی پیش من می‌آیند که یکی از آنها بر دیگری فضیلت داشته باشد.
ب) ایراد خطبه در شام معاویه به درخواست عمرو بن عاص از حضرت امام حسن(ع) خواست که بالای منبر رفته و خطبه بخواند- به این امید که شاید درماند - معاویه جماعت بسیاری از مردم و سران أهل شام را گرد آورد،پس آن حضرت- که صلوات خدا بر او باد- از منبر بالا رفت و حمد و ثنای الهی را بجای آورد و فرمود: قال أیها الناس من عرفنی فأنا الذی یعرف و من لم یعرفنی فأنا الحسن بن علی بن أبی طالب ابن عم نبی الله أول المسلمین إسلاما و أمی فاطمة بنت رسول الله(ص)- و جدی محمد بن عبد الله نبی الرحمة أنا ابن البشیر أنا ابن النذیر أنا ابن السراج المنیر أنا ابن من بعث رحمة للعالمین أنا ابن من بعث إلی الجن و‌الانس أجمعین؛ ای مردم!"
کلید واژه های ماشینی:
امام حسن ( ع )
،
انبیا
،
امام حسن مجتبی
،
معاویه
،
خلافت
،
خدا
،
مناظرات انبیا و امام حسن
،
شیوه مناظرات انبیا و امام
،
حضرت علی ( ع )
،
بیعت
(
, 
, 
)
