خلاصه ماشینی:
"تصاویر بارنمایاننده اجسام،حیوانات و انسانهایی هستند که هر یک از نقطه دیدی خاص دیده میشوند و چیدمانشان هم تصور سهبعدی فضای تصویر را مخدوش میکند و هم تناقضی را دامن میزند که در سطوح معنایی آثار قابل بررسی است.
ساحت سوم،چیزی میان دو ساحت ذکر شده است؛بدین ترتیب که هرچند به واسطه آن با،بازنمایی اشیای روزمره مواجه هستیم، اما،این اشیاخی خاص،دست کم برای جامعه کوچکی که متشکل از مخاطبان هنرهای تجسمی یا مخاطبان پیگیر محصولات دیداری-حتا تبلیغات-است،معنای دیگری دارند.
از این عناصر ملموس که بگذریم، کار مادههای دیگری هم هستند که به واسطه پیشینه دراماتیکشان به سازوکار ایجاد تعلیق یاری میرسانند:متون سبز رنگ نوشته شده بر نمایشگر رایانه به سرعت سکانس پرتعلیق و آغازین ماتریکس اثر برادران واچووسکی را به خاطر میآورد.
برای مثال،تصویر مادر ویسلر،که با توجه به نام اثر اصلی،یعنی آرایش سیاه و خاکستری،قرار است، به عنوان پرترهای بازنما از منظری دیداری مورد بررسی قرار گیرد،نقش منفعلش را رها میکند و در فضای تازهاش دست به کنش متقابل میزند."