چکیده:
عدم واکنش منطقی سرمایهگذاران نسبت به اطلاعات جدید در بازار باعث عدم انعکاس ارزش ذاتی آنها میشود.در این پژوهش به ارزیابی فرضیه واکنش کمتر از حد انتظار سرمایهگذاران که توسط جگادیش و تیتمن[19]ارایه گردیده با استفاده از بازدههای کوتاهمدت سهام پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران،بین سالهای 1378 تا 1385 پرداخته شده است.در این مقاله 6 فرضیه را مطرح و مورد آزمون قرار دادهایم.جهت بررسی فرضیههای پژوهش از آزمونهای آماری t استیودنت با n-1 درجه آزادی و همبستگی پیرسون و در سطح معنیداری 95 درصد استفاده شده است.نتایج حاصل از این پژوهش برخلاف بسیاری از پژوهشهای خارجی،حاکی از عدم واکنش کند و کمتر از حد انتظار سرمایهگذاران در دورههای زمانی 6 ماهه میباشد؛بدین ترتیب نمیتوان از طریق به کارگیری راهبرد سرمایهگذاری قدرت نسبی(مومنتوم)در بورس اوراق بهادار تهران در دورههای زمانی 6 ماهه به بازده مازاد بااهمیتی دست یافت.
The findings of various Researches have challenged the validity of EMH in the last two decades. One of these challenges، is misreaction of investors to new informations that leads securities prices don’t reflex the real value of securities. This Research has investigated the Underreaction hypothesis of Jegadeesh & Titman [19] In TSE، Through short term Returns of stocks from 1998 to 2005. In this article 6 hypothesis were analyzed. Statistical methods of T-test and Pearson's correlation were used to analyze the hypothesis. Results of this Research، Contrary to Many Foreign Researches does not Represent the Underreaction of investors in 6 month periods; therefore can't earning excess Returns through the use of Relative Strength (Momentum) strategy in TSE
خلاصه ماشینی:
"ب)راهبرد سرمایهگذاری قدرت نسبی(مومنتوم):در این راهبرد که براساس فرضیه واکنش کمتر از حد مورد انتظار سرمایهگذاران معرفی شده است،بیان میشود که سرمایهگذاران بنا به دلایلی قیمتهای اوراق بهادار را بر اثر واکنشهای کمتر از حد مورد انتظار نسبت به اطلاعات جدید به طور صحیح تعیین نکردهاند و میتوان در دورههای میان مدت(حداکثر تا یک سال)بعدی از طریق خرید و یا نگهداری سهام برنده و فروش سهام بازنده به بازده مازاد بااهمیتی دست یافت.
فرضیههای پژوهش با توجه به ادبیات موضوع و شروط لازم برای ارزیابی واکنش کمتر از حد انتظار سرمایهگذاران در بازار سرمایه ایران،فرضیههای پژوهش را به شرح زیر مطرح مینماییم: فرضیه اول:بین میانگین بازده غیر عادی انباشته پرتفویهای برنده و میانگین بازده غیر عادی انباشته پرتفویهای بازنده در دورههای تشکیل پرتفوی،اختلاف معنیداری وجود دارد.
نتایج حاصل از آزمون فرضیه اول (به تصویر صفحه مراجعه شود) *میانگین بازده غیر عادی انباشته سنگین(15 دوره شش ماهه) بیان شد که در صورت بروز واکنش کمتر از حد مورد انتظار توسط سرمایهگذاران در بازار سرمایه،پرتفویهای برنده(بازنده)در دورههای کوتاه یا میانمدت بعد نیز به روند مثبت(منفی)خود ادامه خواهند داد.
بدین ترتیب با وجود تایید شرط راندگی پس از اعلام عایدات در مورد سهام برنده و بازنده و همچنین مشاهده و تایید شرط"اثر واکنش بیش از حد اندازه اولیه"در بورس اوراق بهادار تهران،میتوان چنین نتیجهگیری نمود که در دورههای زمانی 6 ماهه،فرضیه واکنش کمتر از حد مورد انتظار سرمایهگذاران تائید نشده و لذا نمیتوان از طریق به کارگیری راهبرد قدرت نسبی به بازدههای مازاد با اهمیتی دست یافت."