چکیده:
ویژگیهای اقلیمی،جغرافیایی و توپوگرافی،شرایط کمنظیر اکولوژی،پوشش مرتعی و جنگلی،منابع آب زیاد، مناطق سرسبز،حیاتوحش و شکارگاههای متعدد استان کردستان از جاذبههای قوی توریستی و گردشگری منطقه محسوب میشود.در این تحقیق با به کارگیری سیستم اطلاعات جغرافیایی،از مجموع منابع و جاذبههای توریستی استان،پتانسیل پهنههای مناسب فعالیتهای اکوتوریستی کوهنوردی و صخرهنوردی،دامنهنوردی،طبیعتگردی و مشاهده چشماندازهای زیبا،طبیعت درمانی،اسکی و ورزشهای زمستانی،ورزشهای آبی و ماهیگیری،بررسی شدهاند.به همین منظور لایههای اطلاعاتی مورد نیاز شامل نقشههای سطوح ارتفاعی،شیب،پوشش گیاهی،سطوح آبی،رودخانهها و نقشه چشمههای معدنی تهیه و طبقهبندی گردید.سپس با تلفیق و همپوشانی لایههای اطلاعاتی در محیط gis با استفاده از مدل بولین پهنههای مناسب هرکدام از موارد بررسی شده تعیین گردید.نتایج این مطالعه نشان میدهد که حدودا 80 درصد از پهنه استان دارای پنانسیلهای لازم برای توسعه انواع فالیت اکوتوریستی میباشد.
خلاصه ماشینی:
"در زمینه شناسایی و پهنهبندی فعالیتهای اکوتوریسمی بوکنیا و همکاران(2002،14)در تحقیقی تحت عنوان کاربرد gis در تصمیمگیری توسعه اکوتوریسم،برای صدفهای اوگاندای آفریقا انجام دادهاند که در این پژوهش از طریق gis به پهنهبندی پارکهای ملی اوگاندا جهت توسعه اکوتوریسم پرداختهاند بانرجی و همکاران(2002،22) برای کشور هندوستان پژوهشی با عنوان برنامهریزی اکوتوریسم برای میدناپور غربی هندوستان انجام دادهاند،در این تحقیق از gis جهت شناسایی جاذبههای طبیعی و فرهنگی و برنامهریزی اکوتوریسم استفاده شده است،در این بررسی ابتدا منطقه مورد مطالعه از تصاویر ماهوارهای استخراج شده و سپس لایههای اطلاعاتی مورد نیاز تهیه شده و در نهایت نقشه توان اکوتوریسم منطقه را برمبنای تلفیق نقشههای کاربری و پوشش اراضی،حاصلخیزی خاک و ویژگیهای توصیفی اکولوژیک،به دست آوردهاند.
پهنههای مناسب ورزشهای زمستانی(اسکی و برف نوردی) مطابق تابع معرفی شده در جدول(2)،منطق مناسب این فعالیتها به صورت پهنههایی در شمال شرق(شمال بیجار که هماکنون نیز دارای پیس اسکی است)،به دلیل برفگیر بودن و امکان دسترسی آسان و شیب مناسب این کوهها از نظر اسکی،محدوده مرکزی استان(محدوده مرز بین شهرستانهای سقز،مریوان و دیواندره)که محدوده کوههای چهل چشمه(بلندترین ارتفاعات استان)،غرب سقز،جنوب شرق استان(جنوب قروه)،جنوب غرب(جنوب غربی سنندج و مرز مریوان و کامیاران)و ارتفاعات عوالان کامیاران مشخص گردیده است،این مکانها مجمعا 5/4 درصد از مساحت استان را شامل میشود که جهت ورزشهای زمستانی مناسب است،5/95 درصد مساحت استان از نظر ارتفاعی برای ورزشهای زمستانی نامناسب میباشد.
1/11 درصد محدوده استان که به صورت پهنههایی در سراسر استان پراکنده است شامل پهنههایی است که حد اقل پتانسیل 4 مورد از موارد اکوتوریستی بررسی شده را دارا میباشند که بیشترین فراوانی این پهنهها در شمال شرقی استان(کوههای شاهنشین)،قسمتهای مرکزی(اطراف رودخانه قشلاق و جنوب غربی سنندج)، جنوب غربی استان(کوههای شاهو و رودخانه سیروان)و محدوده کوههای چهل چشمه و جنگلهای بانه است که با توجه به ویژگیهای طبیعی و اقلیم این محدودهها مناسب فعالیتهای اسکی،کوهنوردی،شکار(زیستگاه شاهو)، چشماندازهای بکر و انواع ورزشهای زمستانی و کوهستانی است."