خلاصه ماشینی:
"و چنانچه متعهد موجب اتلاف شیئی مزبور گردد مسأله متنازع فیه را چگونه باید حل و فصل نمود؟ سؤال بعبارت روشنتر و دقیقتر اینست:محتوی و مضمون تعهد بایع چیست؟ آیا مکلف به مراقبت و مواظبت از شیئی مورد تعهد بوده است؟و اگر جواب مثبت است حدود این مراقبت تا چه اندازه است؟ طرفین این عقد(قرارداد)بطور قطع میتوانستهاند حدود این تکلیف را در قرارداد بگنجانند و اگر اینکار را انجام نداده باشند باید قاعده مندرج در ماده 7311 قانون مدنی فرانسه(بند 1)را اجرا نمود که میگوید:«تعهد بمراقبت و مواظبت از شیئی مورد تعهد خواه بنفع طرف دیگر و خواه مبتنی بر نفع مشترک طرفین،عبارت از مراقبتهای تام و کامل همانند وظیفه یک پدر خوب خانواده میباشد» و پس از اینکه محتوای قرارداد روشن شد سپس باید دید که آیا این مراقبتها انجام گرفته است یا نه؟و آیا متعهد همانند یک پدر مهربان در مراقبت از شیئی مورد نظر عمل کرده است یا خیر؟ ضرورت تفکیک و تشخیص ایندو مسأله را شارحین قانون مدنی فرانسه بخوبی درک کردهاند و بهمین دلیل ماده 7311 را در بحث راجع بمقررات عمومی مسئولیت قراردادی ذکر نکردهاند(مواد 6411 و بعد)بلکه آنرا در مبحث«تعهد به تسلیم شیئی»یعنی آنجا که محتوای این تعهد تشریح و روشن میگردد،آوردهاند لیکن مفسرین قانون مدنی(رویه قضایی)ایندو موضوع را مخلوط کردهاند باین معنی که از موضوع محتوای قرارداد بسرعت گذشتهاند لیکن دربارهء ماده 7311 در بیان مسئولیت قراردادی اضافه نمودهاند که:ماده 7311 مقرر میدارد که حافظ یک شیئی در صورتیکه مانند یک پدر خوب خانواده6(با حسن نیت)عمل نموده باشد مسئولیتی نخواهد داشت،و در غیر اینصورت مرتکب تقصیر(آنهم از نوع و درجه خفیف) شده است."