کریستف مارتالر زیباشناس سستی ها مقاله

"(به تصویر صفحه مراجعه شود) پایت را در هر فضایی که بگذاری به‌خصوص اگر آن فضا متعلق به‌ دوره‌ای خاص با رفت و شدهای بسیار باشد،از همان ابتدای حضورت‌ در آن مکان،ممکن است آوازی از فضای موجود را برای خود زمزمه‌ کنی،ویی آن آواز خاطره‌ای است متعلق به آن فضا که تو را دربرگرفته‌ است. کریستف مارتالر در 1992 اثری به نام«مرثیه‌ای‌ برای آلمان شرقی سابق»9خلق می‌کند که برای‌ درک بهتر آن،به توضیحی از فضای اجرایی‌ این اثر توجه کنید:اجرای این نمایش در یک‌ سالن خالی و وسیع بود. شخصی در حال‌ سکندری خوردن است،شیشه‌ای می‌شکند و یک تشنج ناگهانی از طرف یکی از بازیگران، الگوی اجباری صحنه را بر هم می‌آشوبد و تنها آواز خواندن است که آنها را با یکدیگر متحد می‌کند و به آنها حرارت و گرما می‌بخشد و آواز که قطع می‌شود همه چیز به حالت قبلی‌ خود برمی‌گردد."