خلاصه ماشینی:
"و در تابلوهای نقاشان چینی اغلب شاعری غرق در تفکر دربارهء طبیعت به چشم میخورد.
در این دو نقاشی شعرا یا فلاسفهای به چشم میخورند که به جلوههای طبیعت خیره شدهاند.
یکی از آنان به ماه خیره شده است و خدمتکارش بیآنکه مزاحم او باشد در کنار او به چشم میخورد.
شخص دیگر آنچنان با طبیعت آمخیته و یکی شده است که با نوشیدن باده خود را (به تصویر صفحه مراجعه شود) (به تصویر صفحه مراجعه شود) هرچه بیشتر مسحور ماه میکند.
البته در تصویر چاپ شده در اینجا ماه معلوم نیست زیرا آنچه میبینید صرفا شامل نیمی از این تابلو است.
به نظر میرسد این دو همان حرفی را میزنند که یکی از شعرای چینی قرن دوازدهم گفته بود:«حال که اندکی از خواندن کتاب فراغت یافتهام،مشغول خواندن کوهسارانم».
یکی از پیشکسوتان نقاشی چینی به نام کائوهسی در کتابی به نام پیام جنگلها و رودها میگوید که در منظرهء یک کوه نخست باید«تارک اصلی»را یافت و سپس هر چیز دیگری را برطبق آن در نظر آورد."