چکیده:
تغییرات سریع و وسیع در علوم و فناوری، توسعه علوم ارتباطات و انقلاب اطلاعات،
جهانی شدن بازارها، افزایش رقابت روزافزون بین شرکتها برای تصاحب منابع و بازارها
باعث شده است که اهمیت منابع طبیعی و خدادادی در فرایند توسعه ملی کاهش و نقش دانش،
نوآوری، خلاقیت، تحقیق و توسعه و فناوری در آن به سرعت افزایش یابد. در چنین شرایطی
توسعه ملی تابع ترکیب مناسبی از متغیرهای اقتصاد کلان, فضای کسب و کار اقتصاد خرد و
اهداف و استراتژیهای بنگاههای اقتصادی است و دانشگاهها و مراکز تحقیقاتی از طریق
تولید, توزیع و بهکارگیری علوم و تکنولوژی موجب افزایش بهرهوری بخشهای یاد شده
میشوند. در این مقاله سعی شده است تا تأثیر هریک از عوامل مذکور در توسعه ملی
بررسی و نحوه تعامل آنها با تأکید بر نقش تعیین کننده مراکز تحقیق و توسعه و فضای
کسب و کار تحلیل شود.
خلاصه ماشینی:
"نقش فناوری در توسعه قابلیتها فناوری نقش تعیین کنندهای در افزایش توانمندی و توسعه قابلیتهای محیط کسب و کار, طراحی و اجرای سیاستهای منطقی کلان و سازکارهای داخلی شرکتها دارد, به نحوی که به اعتقاد اغلب متفکران تنها عامل ایجاد کننده مزیت رقابتی پایدار در شرکتها فناوری و بهبود مستمر آن است و عوامل دیگر کاملا تحتالشعاع آن قرار دارد و طبق گزارش مجمع اقتصاد جهانی یکی از شاخصهای رقابت پذیری[11] فناوری است که خود در برگیرنده عوامل زیر است : · پیچیدگی فناوری · گستردگی مؤسسات تحقیقات علمی · مخارج تحقیق و توسعه · همکاریهای تحقیقاتی صنعت و دانشگاه · تجاری کردن تحقیقات · انتقال تکنولوژی از طریق سرمایهگذاری خارجی · گستردگی خرید امتیازات خارجی · حمایت از مالکیت معنوی بدیهی است نقش هر یک از عناصر تأثیرگذار در صحنه فناوری را می توان به دو روش ترسیم کرد : _______________________________ [11].
ج. مراکز تحقیق و توسعه این مراکز نیز نقشهای اساسی زیر را برعهده دارند: · کمک به فرایند تجاری ساختن نتایج تحقیقات دانشگاهها از طریق اجرای پروژههای تحقیقاتی توسعهای و کاربردی و صنعتی, زیرا رسالت و اهداف نظام دانشگاهی به صورتی طراحی شده است که تبدیل دستاوردهای علمی به نتایج تجاری در اولویتهای کاری آنها قرار ندارد و اصولا منابع مالی لازم و ابزار و تجهیزات مورد نیاز برای انجام دادن این کار را ندارند و در نتیجه، این وظیفه مهم و تعیین کننده را مراکز تحقیق و توسعه وابسته به صنعت انجام میدهند؛ · اجرای پروژههای تحقیقاتی بنیادی و توسعهای و تبدیل آن به فرایندهای تجاری؛ · حل مشکلات جاری تحقیقاتی صنایع؛ · ارائه خدمات علمی و مشاورهای, آزمایشگاهی, کنترل کیفیت و استانداردهای محصول؛ · آموزش و کمک در زمینههای بازآموزی, افزایش آگاهیهای تخصصی صنعت از طریق برگزاری کارگاههای آموزشی و سمینارها؛ · همکاری در زمینه اجرای پروژههای دانشجویی مشترک با دانشگاهها و صنعت به عنوان حلقه واسط؛ · کمک به صنایع در زمینه انتقال تکنولوژی."