چکیده:
قانون تجارت الکترونیکی نخستین قانون در ایران در زمینهء جرمهای مربوط به فناوری اطلاعات و شاخهء خاص آن یعنی جرمهای مربوط به تجارت الکترونیکی است.در این قانون،کلاهبرداری رایانهای،نقض حقوق مؤلف، نقض اسرار تجاری،نقض علائم تجاری،نقض حقوق مصرفکننده و قواعد تبلیغ،و نقض حمایت از دادهپیامهای شخصی جرمانگاری شدهاند.در این مقاله،رکنهای سهگانهء قانونی،مادی و روانی در مورد جرمهای یاد شده بررسی و نقد شدهاند.
خلاصه ماشینی:
"مؤلفههای لازم برای تحقق این جرم دانسته شده است[56:9].
مجازات اصلی این جرم عبارت است از حبس از یک تا سه سال و جزای نقدی معادل
جرم کلاهبرداری رایانهای در بستر مبادلات الکترونیکی جرمی است عمدی و بنا
این دو جرم زیر دو عنوان جداگانه مطرح شده است.
ممکن است با سوءاستفاده از این موقعیت،به تحصیل و استفاده از دادهها برای خود
نقطهء دنیا با این اقدام فریب خورده و اصالت کالا برای او مشتبه شده است یا صرف
مجازات تعیین شده در این موارد به ترتیب عبارت است از شش ماه تا دو سال و نیم
این،چاپ شدن یا نشدن دادههای مورد جعل نیز در تحقق جرم نقشی ندارد و به محض ایجاد یک دادهء غیر صحیح-هرچند در حال پردازش-حتی در صورتی که
رفتار مرتکب برای این جرم برمبنای متن مادهء 68 ق.
جرم جعل رایانهای با این رفتار آن است که فردی امضائی الکترونیکی به نام دیگری
ایجاد کند که فاقد سابقهء ثبت در دفاتر اسناد الکترونیکی است و از این رهگذر جعل
از روش ارجاع به چند مادهء دیگر بهره جسته و برای متخلفان از مواد یادشده مجازات تعیین کرده است،در واقع رکن قانونی این بزه مرکب از مواد 33 تا 39،50 تا 55،
معاملهها جرم تلقی نمیشوند و از این جهت استثناءهای زیر بر آنها وارد شده است:
البته،بهتر است شیوهنامهای برای تبلیغات در نظر گرفته شود و این بند در آن
cookie ممکن است این نظر مطرح شود که با توجه به اینکه درصدر مادهء 59«دادهپیام»
مجازات این جرم طبق مادهء 71 قانون یک تا سه سال حبس است و چنانچه مرتکب"