خلاصه ماشینی:
"امام صادق(ع)در تفسیر آیه 73 از سوره بقره(«آدم کلماتی از رب خویش دریافت») میفرمایند:«خدا بود و هیچ چیز از خلق او نبود،پس آنگاه خداوند پنج مخلوق از نور عظمت خویش آفرید و بر هریک نامی بر گرفته از نامهای خویش نهاد او محمود است (به تصویر صفحه مراجعه شود) و پیامبر خویش را محمد(ص)نام کرد.
این است نور حسن و حسین تا نور امام دوازدهم،حضرت قائم(عج)»،51پیامبر(ص)در بسیاری از معراجهای خود به جهان سایهها و ذرهها سیر میکند و در آنجا به مشاهده انوار 21 امام(ع)(یا 41 معصوم)میپردازد61 و اما این موجودات لطیف نورانی چه میکنند؟ شناور و معلق«بین السماء و الارض»و در گردش دور عرش خداوند،امامان نورانی به یگانگی خداوند گواهی میدهند و عظمت او را میستایند.
اما کما بیش همه مفسران همزبانند که لفظ میثاق در مورد پیمانی به کار رفته که پیش از تولد آدمیان میان خداوند و ایشان بسته شده و در مورد درستی این قول به آیات 271 به بعد سوره اعراف استناد میجویند که در آن از قضا لفظ میثاق ذکر نشده است؛«و به یاد آر هنگامی که خدای تو از پشت فرزندان آدم ذریه آنها را برگرفت و آنها را برخورد گواه ساخت که«آیا من پرودگار شما نیستم؟»،همه گفتند:«بلی،ما به خدایی تو گواهی میدهیم»که دیگر در روز قیامت نگویید ما از این واقعه غافل بودیم».
در احادیث امامیه،این پیمان بنیادین شامل چهار سوگند است(اگرچه تمام این سوگندهای چهارگانه به طور کامل در یک حدیث واحد ذکر نشدهاند)؛سوگند به بندگی(عبودیت)خداوند،سوگند عشق و فاداری(ولایت) به محمد و رسالت او،سوگند به امامان و امر مقدس ایشان و همچنین سوگند به مهدی به عنوان نجات بخش جهان در آخر زمان."