چکیده:
انقلاب فناوری و انفجار اطلاعات، منطبق کسب و کار کلاسیک را با تردید مواجه
ساخته و در نتیجه سازمانها، شرکتها و مؤسسات طیف گستردهای از گزینههای استراتژیک
و شکلهای سازمانی را تجربه میکنند.مدل کسب و کار جاری سازمانها ریشسه در اقتصاد
صنعتی دارد و از این رو، مناسب بودنش مورد تردید است.صاحبنظران عقاید فراوانی در
این باره ارائه دادهاند و پیام همه آنان این است که مدلهای جاری استراتژی و ساختار
برای پاسخگویی به چالشهای حتمی عصر اطلاعات به طور باور نکردنی ناکافی هستند.در این
مقاله، دیدگاههای حاصل از مطالعات در خصوص مفهومسازی آرایش درونی سازمان مجازی
تشریح میشود. برخی از صاحبنظران سازماندهی مجازی، بهبود و توسعه تدریجی کسب و
کارهای جاری را توجیه میکنند، در حالی که با محور قرار دادن فناوری اطلاعات،
میتوان به منطق جدیدی از سازماندهی مجازی رسید.همگرایی قدرتمند رایانه، فناوری
ارتباطات و ظهور شاهراههای اطلاعاتی، موجب شکلگیری مدل جدیدی از کسب و کار
شدهاند.در راهبرد واقعی مجازیسازی سازمان سه محور به هم وابسته تشریح میشوند که
عبارتند از:1)مواجهه مجازی؛2)تأمین منبع مجازی؛3)تجربه مجازی که به وسیله یک سکوی
فناوری اطلاعات جامع پشتیبانی میشوند.هر محور از«مدل جدید»مرکب از سه مرحله متمایز
از یکدیگر است.مرحله اول بر واحدهای کاری نظیر خدمت به مشتری، و خرید یا ایجاد
محصول جیدد تمرکز دارد.مرحله دوم بر سطح سازمان و چگونگی هماهنگی فعالیتها برای
ایجاد ارزش اقتصادی برتر متمرکز است و کانون توجه مرحله سوم، شبکه میان سازمانی است
و بر شکلدهی جمعیتهایی به هم استراتژیک برای مدل جدید کسب و کار، وابستگی میان
محورهای سهگانه مذکور است.تدوین استراتژی و ساختار اثربخش سازمانی بدون هماهنگی
میان این سه محور اگر محال نباشد بیتردید دشوار خواهد بود.در حالی که سازماندهی مجازی مفهومی قوی است، واژه«سازمان مجازی»، غیر ممکنها،
یانقش یک کارگزار و دلال را به ذهن مبتادر میسازد و از این رو خوشایند
نیست.سازماندهی مجازی به عنوان یک مفهوم، بر اهمیت دانش و فکر در ایجاد ارزش
اقتصادی تکیه دارد.
خلاصه ماشینی:
"الف)تعامل با مشتری(مواجهه مجازی)فناوری اطلاعات این امکان را فراهم آورده که مشتریان بتوانند از راه دور، محصولات و خدمات را تجربه کنند، در سفارشی ساختن آنها به طور فعال مشارکت داشته باشند و جمعیتهایی از مشتریان شکل بگیرند که به طور طرفینی تقویتکننده یکدیگر باشند و بدین ترتیب، چالشها و فرصتهای جدیدی برای تعامل سازمان با مشتریانش فراهم شود.
ب)مختصات داراییها(تأمین منبع مجازی)سازمانهایی که از شاهراههای اطلاعاتی برای داد و ستدهای میان خود استفاده میکنند میتوانند سبدی پویا از روابط را برای جمع کردن و هماهنگ کردن داراییها به منظور ارائه محصولات و خدمات با ارزش به مشتریان برای خود ایجاد و آنها را مدیریت کنند.
این پیوند نه فقط برای ارائه محصولات و خدمات به مشتریان، بلکه برای تبادل محصولات و خدمات میان سازمانهامحورها و ویژگیهامرحله اولمرحله دوممرحله سومتعامل با مشتری (مواجهه مجازی)تجربه محصولات و خدمات از راه دورسفارش ساختن پویا(سلولگرایی، اطلاعات ویژه، طراحی سازمان)جوامع مشتریانمختصات داراییها (تأمین منبع مجازی)سلولهای منبعبه وابستگی فراگردهاائتلاف در منابعاهرم نفوذ دانش (خبرگی مجازی)تجربه واحد کارسرمایه سازمانیتجربه جامعه حرفهایسطح تمرکزواحدهای کاریسازمانمیان سازمانیاهداف کارکردیبهبود کارایی عملیات (بازگشت سرمایه)دستیابی به ارزش افزوده اقتصادینوآوری و رشد پایدار (ارزش افزوده بازار)نمودار 3 محورها و مراحل سهگانه سازماندهی مجازینیز ممکن گشته است.
سفارشی ساختن پویای تولید محصول و ارائه خدمات به این دلیل ممکن شده که پایگاههای موجود در شبکه به وسیله نرمافزارهای ویژه حمایت میشوند و از تجارب هر کاربر برای هدایت دیگران به محتوا و محصولات مربوط استفاده میکنند."