خلاصه ماشینی:
"ب)قرآن علم ارتباطات تبلیغ و رسانهشیوه قرآن در انتقال پیام به مخاطب *دکتر حسن اسلامپور *زینب داربر *چکیده: {IBدر پژوهش حاضر،ابتدا مخاطبان قرآن در عصر نزول بررسی شده و تا حدودی به معرفی آنان میپردازد؛محور دوم بحث،شیوههایی است که قرآن کریم برای ارتباط و پیامرسانی به این مخاطبانبرمیگزیند و محور سوم بحث نگرشی دارد بر ویژگیهای پیامهای قرآنی و عبرتها و اخبار غیبیای که به عنوان یک ویژگی مطرح است؛حاصل آنکه قرآن گرچه در یک عصر خاص نازل شده،پیام آن جهانی بوده و هدف آن اعتلای کلمۀ توحید در سراسر گیتی است؛قرآن کریم در رسیدن بهاین هدف والا و رساندن پیام خود به مخاطبان از تمام امکانات زبان عربی بهره جسته و همۀ روشهای ممکن را تا حد اعجاز سخن به کار برده و تا قیام قیامت هدایتگر نسل بشر استIB}.
*فصل اول مخاطبان قرآن در عصر نزول *الف-مشرکان از نظر اعتقادی،شایعترین و عمومیترین اندیشۀ حاکم بر مردم جزیره العربشرک بوده است؛گروهها و قبایل مختلف،همه مشرک بودهاند،قرآن کریم اصطلاح مشرکین رابه اعراب بتپرست اطلاق میکند و گرچه این کلمه از لحاظ لغوی معنای وسیعتری دارد،اما بهعنوان یک اسم برای مشرکان بتپرست استعمال شده است،تنها تفاوتی که در بین گروههایمشرک وجود داشت،تفاوتی بود که بین انواع مختلف شرک قابل تصور بود؛در عین حال در میانمردم جزیره العرب کسانی نیز یافت میشدهاند که اساسا هیچ اعتقادی به خدا نه به عنوان شرک و نههیچ عنوان دیگری نداشتند1؛چنانکه قرآن کریم از زبان آنان میفرماید:{/«و قالوا ما هی إلا حیاتناالدنیا نموت و نحیا و ما یهلکنا إلا الدهر و ما لهم بذلک من علم إن هم إلا یظنون»؛/}2و گفتند:جز زندگی دنیوی ما هیچ نیست؛میمیریم و زنده میشویم و ما را جز طبیعت هلاک نمیکند،آنان را به این[مطلب]هیچ دانشی نیست و جز پندار نمیکنند."