چکیده:
هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه مهارتهای ارتباطی و رضایت زناشویی است. در این پژوهش، از روش تحقیق همبستگی استفاده شد. 45 نفر از طلبههای مرد و زن حوزه علمیه قم با روش تصادفی خوشهای گزینش شدند و با توجه به هدف و فرضیههای پژوهش، مورد آزمون قرار گرفتند. برای بررسی مهارتهای ارتباطی، از پرسشنامه مهارتهای ارتباطی و برای سنجش رضایت زناشویی از پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ استفاده گردید. همچنین تجزیه و تحلیل دادهها از طریق آزمون ضریب همبستگی پیرسون محاسبه شد. نتیجه پژوهش نشان داد همبستگی معنادار بین مهارتهای ارتباطی و رضایت زناشویی وجود دارد. نیز بین 4 مؤفه از مؤفههای مهارتهای ارتباطی (مدیریت هیجانی، بیان کلامی، مهارتهای شنیداری و بینش) با رضایت زناشویی ارتباط مثبت معنادار وجود دارد. بنابراین، هرچه مهارتهای ارتباطی افزایش یابد، رضایت زناشویی نیز افزایش مییابد.
خلاصه ماشینی:
"(رسولی، 1380) با توجه به آنچه گذشت، این پرسش پیش میآید که چه عواملی در پدید آمدن این ناسازگاریها نقش دارند؟ چه عواملی به آن تداوم میبخشند؟ و چرا بعضی از زوجها میتوانند با موفقیت آنها را حل کنند؛ در حالی که برخی دیگر ناتوانند؟ در پاسخ، باید گفت، اولین و مهمترین هسته خانواده را مجموعه زن و شوهری تشکیل میدهد و پژوهشها نشان دادهاند که نوع رابطه میان دو همسر، اصلیترین پیشبینی کننده رضایت زناشویی است.
بر اساس یافتههای پژوهشهای یاد شده، میتوان نتیجه گرفت که مهارتهای ارتباطی، با رضایت زناشویی، همبستگی مثبت دارد و با افزایش این مهارتها، فرایند حل ناسازگاریهای خانوادگی آسان میگردد، ولی پژوهشها درباره مؤلفههای ارتباطی مطلبی ندارند.
در این پژوهش، کوشیدهایم پاسخگوی پرسشهای زیر باشیم : ـ آیا همسرانی که دارای مهارتهای ارتباطی بهتری هستند، رضایت زناشویی بالاتری نیز دارند؟ ـ آیا مهارتهای ارتباط کلامی، همبستگی مثبتی با رضایت زناشویی دارد؟ ـ آیا میان مولفههای مهارتهای ارتباطی و رضایت زناشویی رابطه مثبت وجود دارد؟ ـ آیا با افزایش مهارتهای ارتباطی، نمره حل مسئله نیز افزایش مییابد؟ روش تحقیق جامعه آماری و نمونه جامعه آماری این پژوهش، طلبههای متأهل حوزه علمیه قم هستند که در سال تحصیلی 86 ـ 1385 در شهر قم ساکن بودهاند.
همچنین میان مهارتهای ارتباطی و هفت مولفه از مولفههای دهگانه رضایت زناشویی (رضایت زناشویی، ارتباط، حل تعارض، مدیریت مالی، خانواده و فرزندان، خانواده و دوستان و نیز رضایت مذهبی)، همبستگی مثبت وجود دارد.
از آنجا که در هر یک از مولفههای ارتباط، حل تعارض، امور مالی، امور فرزندان و رضایت مذهبی، فرایند صحیح انتقال آگاهیها و توجه طرف مقابل به آن، نقش دارد، در صورت افزایش سازش و کاهش تعارض میان همسران از طریق مهارتهای ارتباطی، رضایت در این امور نیز به دست خواهد آمد."