چکیده:
رابطه بین مهاجرت و حجم تجارت خارجی در کشورهای در حال توسعه ای مانند ایران در راستای اتخاذ سیاست های تجاری مهاجرتی مناسب قابل بررسی است، البته چنین سیاست هایی می تواند برای دستیابی به راه حل منطقی و علمی به منظور کاهش فشار بیکاری بر بازار کار و افزایش حجم تجارت باشد. براین اساس، در این پژوهش، رابطه بین حجم تجارت و مهاجرت نیروی کار ایرانی و عوامل دیگر موثر بر مهاجرت به پنج کشور نمونه عضوOECD (آمریکا، کانادا، انگلستان، هلند و سوئد) را در دوره 1371-1383 مورد بررسی قرار داده ایم. بدین لحاظ، از یک مدل جاذبه مهاجرت مبتنی بر مدل میچل و پین (2003) و مایدا (2005) استفاده کرده و پس از برآورد نتایج، روابط موجود بین حجم تجارت و مهاجرت نیروی کار ایرانی را از طریق داده های تابلویی تجزیه و تحلیل می کنیم. نتایج این پژوهش نشان می دهد که یک رابطه مکملی بین حجم تجارت و مهاجرت نیروی کار ایرانی به کشورهای OECD وجود دارد، به طوری که افزایش حجم تجارت، افزایش جریان مهاجرت نیروی کار ایرانی را به دنبال دارد. همچنین، نتایج نشان می دهند که همگرایی درسطح بهره وری نیروی کار یا به بیان دیگر، کاهش اختلاف در تعداد نیروی کار ماهر موجود در بین کشورها، به کاهش جریان مهاجرت نیروی کار ایرانی به آن کشورها در این دوره منجر شده است.
The relationship between international trade and emigration is being concerned in most developing countries with their relevant migration and trade policies. Such policies should rely on logical resolutions in order to reduce unemployment pressure on the labor market. Hence، this study examines the relationship between Iran’s trade volume and labor force emigration to the five major members of the OECD (the US، Canada، the UK، the Netherlands and Sweden) over the period 1992-2004 (1371-1383).Following Mitchell and Pain (2003) and Mayda (2005)، a specified gravity model is estimated by panel data to show the impacts of determinants on the Iran’s emigration. The empirical results obtained indicate that there is a significant and complementary relationship between trade volume and the labor force emigration to the selected countries of OECD in Iran. Additionally، the results show that convergence in the labor force productivity، as a gap between the number of skilled labors falls in Iran and the OECD members، can lead to a decrease in emigration from Iran to abroad.
خلاصه ماشینی:
"عوامل مؤثر بر مهاجرت نیروی کار ایران دکتر کریم آذربایجانی*** دکتر سید کمیل طیبی** نفیسه هنری* تاریخ ارسال:1386/9/20 تاریخ پذیرش:1387/7/29 کیده {IBرابطه بین مهاجرت و حجم تجارت خارجی در کشورهای در حال توسعهای مانند ایران در راستای اتخاذسیاستهای تجاری مهاجرتی مناسب قابل بررسی است،البته چنین سیاستهایی میتواند برای دستیابی به راهحل منطقی و علمی به منظور کاهش فشار بیکاری بر بازار کار و افزایش حجم تجارت باشد.
بدین منظور،در این پژوهش به این پرسش پاسخ میدهیم که افزایش حجم تجارت بینکشورهای گیرنده و فرستنده مهاجر،با مهاجرت نیروی کار ایرانی به کشورهای توسعهیافته بهویژهکشورهای عضو OECD 3چه ارتباطی میتواند داشته باشد؟افزون بر این،براساس یافتههای موجود،آیا عواملی نظیر تفاوت در سطح بهرهوری،هزینههای مهاجرت و تفاوت در دستمزدهای حقیقی و نرخبیکاری نیز به روند این مهاجرت کمک میکند؟در این پژوهش،ابتدا در بخش نخست،به بیان رابطهنظری تجارت خارجی و مهاجرت پرداخته،سپس،در بخشهای دوم و سوم به ترتیب مدل جاذبهمهاجرت را ارائه کرده و نتایج برآوردی مدل جاذبه مهاجرت به روش دادههای تابلویی را گزارشمیدهیم.
ازجمله بازارهای باز در کشورهای مهاجرپذیر که باعث افزایش حجم تجارت کشورهایمهاجرفرست شده،به دنبال آن روابط بازرگانی دوجانبه تقویت میشود و شبکههای عظیم تجاری بین دوکشور به وجود میآید،باعث ایجاد فرصتهای شغلی بیشتر در کشور مهاجر فرستشده،در پی آن،اختلاف دستمزد حقیقی نیروی کار در بین دو کشور مهاجرپذیر و مهاجرفرست کاهش مییابد.
بدینصورت که از طریقکاهش هزینههای غیر مستقیم مهاجرت(ازجمله موانع یادگیری زبان،مهارت و یافتن شغل)جریان مهاجرتنیروی کار با انگیزههای اقتصادی را افزایش میدهد، Pi جمعیت کشور مبدأ است،که دارای اثر منفی بر جریانمهاجرت نیروی کار ایرانی بوده و از لحاظ آماری در سطح اهمیت پنج درصد معنادار است.
International Trade and factor Mobility The American Economic Review,Vol. 41,No. 3,pp."