چکیده:
امروزه ارتباطات بین المللی بسیار گسترش یافته و در نتیجه دعاوی بین الملل خصوصی نیز افزایش یافته است. در بیش تر مصادیق حقوق مالکیت معنوی، بدلیل طبیعت خاص آنها که موجب سیار بودن حقوق مذکور می گردد، امکان بروز دعاوی بین الملل خصوصی، بسیار زیاد است. در اینگونه دعاوی به دلیل ویژگی های خاص موضوعات حقوق مالکیت معنوی و دخالت عوامل فراملی، بعضا وضعیت بغرنج و پیچیده ای ایجاد می گردد. به ویژه با پیدایش و توسعه اینترنت که ارتباط تنگاتنگی با حقوق مالکیت معنوی دارد، دعاوی بین الملل خصوصی نیز در حوزه حقوق مالکیت معنوی نه تنها افزایش یافته، بلکه با پیچیدگی های زیادی نیز توام گردیده، به نحوی که حل آنها با موانع زیادی روبرو گردیده است. اگرچه در دعاوی مذکور، سعی می گردد، از روش های جایگزین نیز استفاده شود، اما روش های قضایی هنوز نقش عمده ای را در حل و فصل این دعاوی ایفا می کنند. استفاده از روش های مذکور در مورد اختلافات بین الملل خصوصی در حوزه حقوق مالکیت معنوی، خود با موانع و پیچیدگی های زیادی روبرو است، از آن جمله تشخیص دادگاه صالح، قانون صالح و نحوه اجرای آرای صادره. در این مقاله ضمن آشنایی با موانع حل دعاوی مذکور، شیوه توسل به مراجع ملی و مسایل پیرامون آن مورد مطالعه و بررسی قرار می گیرد.
خلاصه ماشینی:
"هرچند امروزه انعطافبیشتری در رویه آنها بویژه در برخی از زمینهها همانند حقوق کپی رایت ایجاد شده است،1اماهنوز موانع جدی و اساسی همانند تشخیص دادگاه صالح،قانون صالح،موانع مربوط به نظمعمومی کشور مقر دادگاه و کشور محل اجرای رأی و تشخیص مرز میان منافع بخش خصوصیو منافع بخش عمومی جامعه در کشورهای مذکور،بر سر راه حل دعاوی بین الملل خصوصیدر حوزه حقوق مالکیت معنوی،از سوی مراجع قضایی ملی وجود دارد.
این مسأله بیانگر اهمیت قاعدۀ صلاحیت محاکم کشور محل اقامت خوانده میباشد که یکقاعده قدیمی در اکثر نظامهای حقوقی است و حتی در اینجا نیز موجب تأثیر در میزانصلاحیت محاکم گردیده است،اما باید در نظر داشت که اعمال آن نسبت تخلفات مربوط بهحقوق مالکیت معنوی در مقایسه با سایر موضوعات میتواند مشکلات زیادی را برایصاحبان حقوق مذکور به دنبال داشته باشد.
C ellehcoR برای حل این مشکل چارهای نیست،جز اینکه با از رویه قضصایی در نظامهای ملی که اغلبادعاهایی که به حقوق مالکیت معنوی مربوط نمیگردد،اما در جریان یک دعوای مربوط بهحقوق مالکیت معنوی مطرح میگردند و با آن ارتباط کامل دارند را در صلاحیت محاکمتخصصی تلقی نموده و از منفک کردن و ارجاع آنها به مراجع دیگر خودداری مینمایند،کمکگرفت و نیز با الهام از سایر اسناد بین المللی مرتبط از جمله کنوانسیون بروکسل1و با تفسیرموسع از حکم ماده 9 طرح پیشنهادی که دعاوی مربوط به دیگر موضوعات را با قید اینکه منشاایجاد آنها همان منشا دعوای مربوط به موضوعات حقوق مالکیت معنوی باشد را مشمولمقررات طرح مذکور دانسته است2،از تفکیک و دو شق شدن دعاوی مذکور جلوگیری به عملآورد.
enilnoxcod//:ptth ,sthgiR ytreporP lautcelletnI dna waL lanoitanretnI etavirP",(2001).
lanoitanretnI waL rewulK ,tnemeergA spirT ehT:edarT lanoitanretnI dna ngierof woH:egartibrA ytreporP lautcelletnI",(2003)alemaP nosieumaS."