خلاصه ماشینی:
"رفتیم و ندیدیم،بگویید که هست آقا میرزا لطیف خان بختیار بن اسفندیار چار میرزا بیگی افشار زندگرزانی،سخنور و شاعریست که میخواهد شعر و سخن را از افسانه به واقعیت یا از تغزل به حماسه،از میخانه و صومعه و خرابات و محراب و مسجد به مصطبهی روح جان آدمیان بکشاند و این همه مکانهای مقدس را در ذهن مردم زمانهاش بسازد راهی فرا سوی ناهموار در پیشرو دارد و خود باید پلهی نردبان ترقی خود شود: هرگز نشوی شیفتهی نام کسی معلوم نکردهاند فرجام کسی عقل است شبیه نردبانی در ابر هر پلهی نردبان شده بام کسی این آهو هنری در نوع خود نیازمند استادی و مهارت فنون سخن و ابداعات قوهی نجدت و شدت خیال رنگآمیز محاکات تأثیر و توارد افکار الهام و اشراق نفس آدمی است."