خلاصه ماشینی:
"چنانکه آقای دکتر سیروس شمیسا در صفحهی 165 کتاب شاهد بازی در ادبیات فارسی آنرا ستایش حافظ از غلام بچهیی زیبا معرفی کرده است: دل من در هوای روح فرخ بود آشفته همچون موی فرخ به جز هندوی زلفش هیچکس نیست که برخوردار شد از روی فرخ سیاهی نیکبخت است آنکه دایم بود همراز و هم زانوی فرخ شود چون بید لرزان سرو آزاد اگر بیند قد دلجوی فرخ بده ساقی شراب ارغوانی به یاد نرگس جادوی فرخ دو تا شد قامتم همچون کمانی ز غم پیوسته چون ابروی فرخ نسیم مشک تاتاری خجل کرد شمیم زلف عنبربوی فرخ اگر میل دل هرکس به جایی است بود میل دل من سوی فرخ غلام همت آنم که باشد چو حافظ بنده و هندوی فرخ یکی دیگر از نویسندگان مجلهی حافظ یعنی سرکار سرهنگ پرویز مهاجر،این فرخ را یکی از سلاطین و امرای محلی به نام «ملک فرخ»دانستهاند."