زبان مردم تبریز

"تلفظ دو ساکن پشت هم در لهجه آذربایجان دشوار بوده و هست‌ و از همین جهت نرم نارین شده است با تغییر میم به نون؛در ترکیب وقتی که بشود حرف آخر (نرم)را متحرک کرد هم در این نسخه و هم در زبان کنونی مردم آذربایجان بشکل اصلی‌ خود یعنی نرم باقی میماند. قضا بان پسر کور؟ناپاک(؟)انائینی(نابائین)انافزار(بی‌افزار)(؟) سلوور چری‌4رکوور چینی پنج منی(؟)،کوش کندیده‌5، Kows?e-gandida,panj-mani cini(ū)rokvur ceri(ū)salavure ، ؟لوچ؟چینی پنج منی(؟)،کفش گندیده، کوتیکه کلای‌6قلت ولت زده،قرم قرم ریخته،کس‌ Kose,rixta qorom,zada qalot-valot gu-tika-kolay گه تکه کلا؟؟زده(؟)،؟؟ریخته(؟)،کس‌ فصل نهم: (1)در زبان کنونی مستعمل واژه نزدیک در تلفظ و معنی(در مقام ناسزا و دشنام) یافت میشود (2)انایین هنوز هم زبان‌زد مردمست بمعنی نابائین،برخلاف روش a+n +a?yin اصل کلمه آئین است و(ا)در آغاز کلمه حرف نفی و نون وسط طبق قانون‌ دستور زبان هرجا کلمه اصلی با یکی از حروف آوائی(ویل-مصوته)آغاز میشود، سهولت تلفظ را،بمیان میآید(بعدا هم هردو یعنی a و ana بصورت حرف نفی بکار رفته است). dus?os?-kula ba-a?n qadaṣpicida پیچیده،قضا به آن شانه‌اش رساد،که بالایش(قدش) (7)-گو و گلوی یاد آور«گوش و گلو»ست که در فارسی زیاد باهم بکار میرود (8)-هر سه کلمه در مقام نفرین بکار رفته است،آرزئیست که گوینده امید انجام‌ شدن آنرا دارد چون«جوانمرگ شده»و سقط شده(عامیانه) (9)-شاید یکی«کل»است بمعنی کچل و دیگری کل بمعنی کوتاه (10)-شاید از خائیدن-جویدن (11)-هر دو جزء یعنی کول و دوش بمعنی شانه است و شاید در آذربایجان ترکیب‌ کوله‌دوش رویهم برای شانه بکار میرفته است: بنردبان دزدان می‌مانه،روش بکون قزغان می‌مانه، mima?na qaz?a?n ba-kune rus?ṣmima?na dozda?n ba-nardaba?ne به نردبان دزدان میماند،رویش بکون(پشت)دیک میماند، ابروش بخیک پنیر-فروشان می‌مانه،چشمه لانش بخونیان‌ ba-xunia?n cas?mala?nos?ṣmima?na forus?an-panir ba-xike abrus?"