خلاصه ماشینی:
"عنوان اولین فصل کتاب هنر به مثابه تجربه"موجود زنده"6است،و این فصل و تمامی فصول بعدی کتاب وقف مستحکم کردن پایههای زیباییشناسی در نیازهای طبیعی،ساختار،و فعالیتهای سازواره(ارگانیسم)انسان شده است.
دیویی در کتاب خود مفاهیم زیر را مورد توجه قرار میدهد: الف)معنای تجربه:تجربهی زیستن در جهان پر مشغله و دشوار انسان امروز،چه میتواند باشد؛ (به تصویر صفحه مراجعه شود) ب)عوامل مخلی که ما را از فهم حقیقی و دقیق تجربهی عادی و دروزمره باز میدارند کدامند؟یعنی تجربهای که ما و همهی موجودات دیگر در آن شریکیم.
ج)چگونه میتوان در مقابل عوامل مخل و بازدارندگی مذکور از تجربه و هنر روزمره و مردمی دفاع کرد؛ 1)درک شرایط بنیادی و فیزیولوژیک حیات که فلسفههای پیشین با بیاعتنایی از کنار آن گذشتهاند؛ 2)زیباییشناسانه دیدن زندگی ارگانیسم در محیط و فراروی از هرگونه دیدگاه فرمالیستی یا شبه فرمالیستی؛ 3)جستجوی ریشه تجربههای زیباییشناسانه در متن عادیترین اموری که جهان ما را شکل دادهاند و ما هر روز با آنها در ارتباط و زندگی خود را مدیون آنها هستیم.
وظیفه او این است تا میان اشکال خالص،پالوده شده و غنا یافته تجربه که در آثار هنری متبلور میشوند و حوادث روزانه،اعمال و رنج هایی که عموما به عنوان عامل قوام بخش تجربه فهم میشوند پیوندی دوباره برقرار سازد.
اگر کسی قصد داشته باشد تا از لذت شخصی،به سود گستره وسیع هنر گام بردارد،یعنی آنجایی که ساختمان به مثابه امر جزئی در نظر گرفته میشود و قصد نظریه پردازی داشته باشد،ناگزیر است در تأملاتش شور و شوق،کشاکش ها،حس تیزیاب شهروندان آتنی و نیز احساس شهروندیشان را که عین دین مدنی آنها بود که با آن شناخته میشد را در نظر داشته باشد.
Dewey,John,Art as ExPerience,New York:CaPricorn books,G,P."