خلاصه ماشینی:
"(بقیه از صفحهء 03) هرچند تعداد اقلیتهای مسلمان نسبت به کل جمعیت حدود 005/000/000 نفری مجموعه جغرافیایی امریکای جنوبی و کارائیب حدود 3 میلیون نفر است و این میزان ممکن است اندک به نظر برسد اما همین جمعیت کم بر دیگران تأثیر نهادهاند و نیز به دلیل رشد سریع جمعیت،در حال افزایش هستند و مهاجرتهای فراوان بعدی نیز درصد آنان را بالا میبرد،البته پراکندگی زیاد و دوری آنان از یکدیگر مشکل آنان است اما کشوری در این منطقه نمیباشد که در مرکز حکومتش یا چند شهر مهم آن چند خانواده مسلمان وجود نداشته باشد البته روشن است اگر این گروههای مسلمان با یکدیگر ارتباط داشتند و در جهت انسجام و تشکل هم میکوشیدند،میتوانستند تأثیرگذاری مشهودتری داشته باشند1.
شریف ادریسی(7901-5511 م) جغرافیدان مسلمان در قرن دوازدهم میلادی نیز دربارهء سفر گروهی از دریانوردان شمال آفریقا که به قارهء امریکا پا نهادهاند،گزارش جالبی ارائه میدهد، در وصف وی تماس دریانوردان مسلمان با بومیان جزایر کارائیب به روشنی مشاهده میگردد1.
انجام دو سفر در اقیانوس اطلس توسط تور هیردال THor HyredehI با کشتیهای پاپیروسی،کتیبههای پیداشده در کشور برزیل و پرور و انتقال مسلم یک زبان به درون زبانهای بومیان و شواهد متعدد فرهنگی دال بر حضور ماندینکا، قرینههای مستندی دربارهء عبور آفریقائیان از اقیانوس اطلس قبل از کلمب و رسیدن به آمریکای مرکزی و جنوبی هستند.
بدینگونه طی مهاجرت مسلمانان به ملیتهای گوناگون و در طی ادوار گوناگون که تقریبا 051 سال به طول کشید،هستهء اولیهء جمعیت اقلیتهای مسلمان در آمریکای جنوبی و کشورهای مجمع الجزائر کارائیب که در آمریکای مرکزی واقعاند،شکل گرفت1."