خلاصه ماشینی:
"این آدمها حق جابجایی ندارند و تنها جابجایی آنها توسط (به تصویر صفحه مراجعه شود) حرکت آن سکوی گرد که از کنترل این آدمها خارج است صورت میگیرد.
بازیگر در این نمایش حق ندارد خارج از محدوده نقش و فضا حرکتی از خود نشان دهد و اینجاست که وقتی به تماشاگر در سالن نگاه میکنیم میبینیم دویست تماشاگر همه خیره به همان آدم که با نور موضعی روشن شده،مینگرند و تمام فکر و تمرکزشان برای دنبال کردن نمایش و تأمل در آن است.
بازیهای زیبا و دراماتیک توسط بازیگرانی توانا که در نمایشهای مختلف توانستهاند استعدادهای خود را به اثبات برسانند نیز بر جذابیت کار میافزاید اما نکتهای که باید ذکر شود این است که بازیگران این نمایش مخصوصا «حبیب رضایی»بهتر است که برای فرار از یکنواختی در بازیاش به پذیرش نقشهای متنوع و متفاوت دست بزند تا تشابه بازی چه در لحن و چه در حرکات بازیهای او در تئاتر و سینما دیده نشود و از ارزش توانائیهای او کم نکند."