خلاصه ماشینی:
"رحمت امینی"مجلس غریب تنهایی"را سه سال پیش نوشته و اجرا کرده و تابهحال نیز به عناوین مختلف این نمایش را اجرا کرده است و البته در روند همین دوباره کاریها اثر پختگی و جایگاه خودش را پیدا کرده است.
"مجلس غریب تنهایی"بستری است برای یک نقالی که گذشته از روایت و نقل بهگونههای دیگر نمایش ایرانی نیز میپردازد.
به گمان نگارنده این ادبیات امروز ما و موقعیت این ادبیات است که رحمت امینی را به سمت روایت در قالب نثر میکشاند.
این بخش از روایت در دو قالب برای عوام بیان میشد: 1-پردهخوانیها و شمایلکشیها 2-تعزیه اما آنچه چند وقتی است ذهن تماشاچی را مشغول کرده،تبدیل یا تغییر فرم تعزیه به نمایشی است که فرمولهای تئاتر در آن صدق میکند.
همهچیز از پیش مشخص است و انگار داستانی است که مصور شده است و بهجای یک نفر توسط چند نفر بازگو میشود اما به نظر من این بار خود داستان است که بر تماشاچی تاثیر میگذارد تا صدای سوزناک مداح."