خلاصه ماشینی:
"مارسل پانیول زبان فرهنگ مردم جلال ستاری مارسل پانیول Marcel Pangnol (1895-1974) نویسنده و درامنویس و فیلمساز نامدار فرانسوی،فرزند معلم مدرسه و خود در آغاز معلم زبان انگلیسی بود،اما زود از آن کار دست کشید و به پاریس رفت و استعداد درخشانش را در نویسندگی آزمود و نخست نمایشنامهای در جانبداری از صلح نوشت به نام Les Marchands gloire (سوداگران افتخار،1926)و سپس نمایشنامههایی که او را به اوج شهرت و افتخار و محبوبیت رساند و صاحب دولت و مکنت کرد که این شهرت و محبوبیت تا کنون همچنان باقی است و هفتهای و ماهی نیست که یکی از فیلمهای پانیول براساس فیلمنامههایی که همه به قلم خود اوست،جایی نمایش داده نشود.
حتی سزار که نخست از این کار میرنجد و به خشم میآید،سرانجام به زناشویی آن دو رضا میدهد،چون حفظ شرافت فانی،مقدم بر عشقی است که وی برای نوادهاش در دل دارد،خاصه که میپندارد (به تصویر صفحه مراجعه شود) پسر خواهد بود که پسر هم هست و نام پدربزرگ(پدر ماریوس)یعنی سزار را بر او مینهند.
سومین بخش این درام سزار( Ce?sar )نام دارد که برخلاف دو بخش اول و دوم،هیچگاه برای نمایش نوشته نشد،بلکه از آغاز فیلمنامهای بود که در 1936 با همان بازیگران،به صورت فیلم سینمایی درآمد.
از آن پس کار اصلی پانیول، تهیه فیلمهای سینمایی براساس فیلمنامههائیست که خود نوشته است،به استثنای سه کتاب خواندنی و شیرینی که در باب خاطرات کودکیش پرداخته است که عبارتند از: La Gloire de mon pe?re,1957 Le Chateau de ma me?re,1958 Le Temps des secrets,1960 اما ماریوس پانیول که گفتهاند شبیه یکی از آدمهای داستانهای آلفونس دوده( A."