چکیده:
آقای مهاجرانی در این گفتوگو به مقایسه دو نوع نگاه متفاوت مدیریت وزارت ارشاد، به مقوله فرهنگ در زمان اصلاحات و دولت نهم اشاره کرده است. از نظر ایشان نگاه اصلاحطلبان، فرهنگی و طبعا متکی بر تساهل و تسامح و نگاه کنونی امنیتی و پلیسی است. وی نتیجه دیدگاه اول را شکوفایی و رشد فرهنگ و هنر و نتیجه دیدگاه دوم را تخریب و ضد فرهنگ میداند.
خلاصه ماشینی:
"اگر بخواهم پاسخ شما را خلاصه کنم، در دوره قبل نگاه ما به فرهنگ بود و کسی که نگاه فرهنگی دارد تکیهگاه نظری او تساهل و تسامح است که همان تعبیری است که یک بار هم در جریان مبارک استیضاح به کار بردم که اساسا شریعت اسلامی را شریعت سمحه و سهله میدانم.
در نقد این کلام اجمالا به دو مطلب اشاره میشود:الف) شاید مبنای سخن فوق و یا حداقل یکی از ریشههای آن، بحثی باشد که در رابطه با وظیفه حکومت مطرح است: آیا حکومت نسبت به دین و ارزشهای یک جامعه وظیفهای دارد؟ آیا حاکیمت باید خود را مسئول فعالسازی فرهنگ جامعه هم بداند یا اینکه تکلیف او تنها ایجاد بستری مناسب برای رفاه و امنیت مادی شهروندان است؟ برخی قائلند که معنویت و ارزشهای یک ملت خارج از حیطه وظایف دولت است.
در چنین محیطی شبکه آب آشامیدنی مردم از بالاترین استانداردهای بهداشتی برخوردار است، اما بهداشت شبکه فرهنگی که در حکم آب و تغذیه روحی جامعه است، ربطی به حاکمیت ندارد!اینکه ما وزارت ارشاد را تنها به عنوان نهادی خنثی برای هماهنگی و خدماترسانی به جریانسازان فرهنگی (فارغ از محتوا و اثرات مفید یا مخرب آن جریانات) بدانیم و نقش کنترل و نظارت آن را در حد جلوگیری از ایجاد فتنه و آشوب در اثر نشر برخی محصولات فرهنگی تقلیل دهیم، چنین دیدگاهی ظاهرا برخاسته از همان نگاه سکولار به حکومت و وظیفه آن در قبال جامعه است؛ نگاهی که با مبانی دینی ما در تعارض اساسی قرار دارد."