سه شعر از دکتر جعفر حمیدی ادب و هنر

"(به تصویر صفحه مراجعه شود) سه شعر از دکتر جعفر حمیدی «مرغی نخواند»1 یک جرعه بامداد به کام سحر نرفت‌ یک قطره آفتاب به بام قمر نرفت‌ یک مرد در رکاب فلق غرق خون نشد تا در خضاب سرخ شفق جان به سر نرفت‌ صد جوی خون دمید ز بال و پر وصال‌ اما به هیچ شهر و دیاری خبر نرفت‌ مرغی نخواند نغمه به شاخی ز عاشقی‌ کز هجر یار،روز دگر خون جگر نرفت‌ کس قطره‌ای شراب ز جام فلک نخورد کز زهر بادهای جنون،دربه‌در نرفت‌ یک اسب زین نشد که سواری نگشت پی‌ یک لب غزل نخواند که خونش هدر نرفت‌ اسفندیار،خدعه‌ی رستم به چشم دید بر پیکرش چو تیر ملامت اثر،نرفت‌ وقتی که آفتاب در آغوش شب گریخت‌ دیدیم تک سوار سحر،دورتر نرفت (به تصویر صفحه مراجعه شود) (به تصویر صفحه مراجعه شود) «باده‌ی دیوانه‌گی»2 تبرک است که آواز با صدای بلند نه در مخافت توفان نه در دهان کمند!"