چکیده:
گرشاسبنامه منظومه حماسی اثر طبع«اسدی طوسی»است که آن را ظاهرا در حدود 654 ه آغاز کرده و به سال 854 ه به پایان رسانیده.موضوع آن سرگذشتهای گرشاسب جهان پهلوان جد اعلای رستم است.در این مقاله به نسخهای که«اسدی»در دست داشته و آن را به نظم درآورده،اشاره رفته است.
خلاصه ماشینی:
"گرشاسب نامه برادر زادهی او معرفی شده(و نه پسرش)به جنگ فغفور چین میرود.
دختر شاه بلخ ازدواج میکند حاصل این پیوند سام است.
است: زکردار گرشاسب اندر جهان یکی نامه بد یادگار از مهان
اما اشارهای به این نمیکند که کتاب چه نام داشته است و مؤلف آن کیست.
اما در کتاب تاریخ سیستان کارهایی را به گرشاسب نسبت داده است که بیشتر
آنان عینا یا با اندک دگرگونی در گرشاسب نامهی اسدی نیز آمده است.
(2)-این نام و ماجرا در گرشاسبنامه نیست تنها میتوان آن را با ماجرای کشته شدن پسر بهو در آن
حال نسبت داده شده در گرشاسبنامه قطعا اشتباه است زیرا در همهی آثار دیگر نریمان پسر
فرستاد به دست نریمان و خود به نفس خویش به چین بود و نامه کرد
و یا در بخش دیگری از تاریخ سیستان آمده است:«سوی افریدون شد و
ولی مؤلف تاریخ سیستان نیز در اینجا اشارهای نکرده است به اینکه این مطالب
اما این نکته مسلم میگردد که اسدی کتابی دربارهی گرشاسب در اختیار
در چند جا از کتاب خود از آن نقل قول کرده است.
نویسندهی تاریخ سیستان در چند جای دیگر نیز از اثر بوالمؤید نقل میکند:
از این نوشته پیداست که از کتاب گرشاسب ابو المؤید بلخی نقل
این نقل قول بلعمی نیز از خاندان گرشاسب است و متن آن به خصوص
مقدمهی آن دربارهی ازدواج جمشید عینا همانند گرشاسب نامهی اسدی است اما
مؤلف قابوس نامه نیز در یک جا از شاهنامهی ابو المؤید بلخی یاد میکند.
سیستان و نیز گرشاسبنامهی اسدی میتوان چنین دریافت که شاهنامهی ابو المؤید اثر"