خلاصه ماشینی:
"و نیز بگویم که پرسشهای من شامل زبان و شگرد داستانهای«بعد از روز آخر» نخواهد بود که مجالی دیگر و وسیعتر میخواهد و محدود است به سئوالاتی از این قبیل:چه رابطه‌ای میان نویسنده و داستانهایش وجود دارد،آیا داستانها از تجربیات شخصی نویسنده مایه گرفته‌اند؟نویسنده در بازگو کردن آنها مجبور بوده یا از سرتفنن نوشته؟ مهشید امیر شاهی نویسنده‌ای است صمیمی.
سه کتاب این نویسنده(کوچه بن بست،سار بی‌بی خانم،بعد از روز آخر)که مجموعا حاوی بیست و نه داستان کوتاه است با وجود چندگونگی داستانها و فاصلهء نگارش آنها با رشتهء محکمی که فردیت مهشید امیر شاهی باشد به یکدیگر پیوند میخورند بنحوی که حضور نویسنده در اغلب داستانها کاملا محسوس است چه داستانهای«واقعی»-آنها که فی الواقع در زندگی نویسنده اتفاق افتاده‌اند-و چه داستانهائی که حوادثشان زادهء تخیل اوست.
حال این سئوال مطرح میشود که آیا دریافتهای شخصی مهشید امیر شاهی استعداد و ارزش عمومیت یافتن دارد؟در پاسخ این سئوال دو نکته را نباید از نظر دور داشت: اول اینکه تجربیات هنرمند هنگامی ارزش و استعداد یاد شده را پیدا میکند که او در جریان و حتی مرکز زندگی اجتماعی قرار گرفته باشد و بعبارت دیگر با مسائل حیاتی درگیر باشد.
مهشید امیر شاهی فقط در این دو داستان نیست که به دریافتهای شخصی خود جنبه‌ای اجتماعی بخشیده و از این طریق قابلیت حیاتی آنها را افزایش داده بلکه هفت داستان طنزآمیز او نیز که قهرمان-راوی واحدی دارند(در سطور فوق نام این داستانها را ذکر کرده‌ام)سرشار از چنین جنبه‌ای است که چون قبلا در مقاله‌ای(مندرج در مجلهء نگین."
کلید واژه های ماشینی:
مهشید امیر شاهی
،
داستان
،
دریافتهای شخصی مهشید امیر شاهی
،
داستانهای مهشید امیر شاهی
،
کتاب
،
نقد کتاب
،
هنری
،
نویسنده صمیمی
،
مهشید امیر شاهی استعداد
،
راوی
(
, 
, 
)
