چکیده:
وقوع قیامهای مردمی در شمال آفریقا و خاورمیانه، نه تنها جهان عرب را به لرزه درآورد، بلکه سایر کشورها را نیز در خصوص پیامدهای آن بیمناک کرد. این جنبش که به تغییر و تحول جدی در کشورهای تونس، مصر، لیبی و یمن منجر شد و آبستن تغییرات جدی در سایر کشورها نظیر بحرین، کویت، اردن، سوریه، عربستان سعودی گردید برای روسیه نیز با بیم و امیدهایی همراه شد. در واقع، تحولات موسوم به بهار عربی برای روسیه نیز همانند سایر قدرتهای بزرگ، نگرانیها و چالشهایی را در بر داشته است. به نحوی که به نظر میرسد دولت روسیه برای دستیابی به اهداف و منافع خود در خاورمیانه ناگزیر به تغییر برخی از رویکردهای سنتی خود به این منطقه است. بر این اساس مقاله حاضر درصدد بررسی تاثیرات و پیامدهای بهار عربی برای روسیه است.
خلاصه ماشینی:
در این بین اگر چه مواضع روسیه و غرب در برابر اعتراض ها و تغییـرات روی داده در تونس و مصر تقریبا مشابه بود، با این حال وقوع جنگ داخلی در لیبی و سپس کمک نظامی ناتو به مخالفان دولت قذافی، علاوه بر آن که به تغییـر رژیـم در ایـن کشـور منجـر شـد بـه اختلاف های میان روسیه و غرب در مواجهه با انقـلاب هـای عربـی نیـز دامـن زد و در مـورد سوریه ، مواضع روسیه و غرب به طور کلی در دو قطب متضاد قرار گرفت .
در آن زمـان ، روسـیه اعتقاد داشت که بازگرداندن اوضاع سیاسی در تونس به حال عادی و برقراری ثبـات و پرهیـز از هر نوع درگیری به نفع همه مردم این کشور اسـت ، امـا پـس از آن کـه بعـد از یـک مـاه ناآرامی، زین العابدین بن علی، رئـیس جمهـور ایـن کشـور در تـاریخ ١٤ ژانویـه ٢٠١١ بـه عربستان سعودی متواری شد، روسیه سیاست جدیدی را پیش گرفـت کـه مبتنـی بـر آغـاز روابط نوین با زمامداران جدید تونس بود.
٣. معادلات بین المللی: در روسیه این تحلیل وجود دارد که مسکو با رای ممتنـع بـه قطعنامه ای که غرب بر ضد لیبی در شورای امنیت تصویب کـرد بـه طـور سازشـکارانه عمـل کرده است ؛ زیرا چنین امری از طرف غرب به عنوان مجوز دخالـت نظـامی در لیبـی ارزیـابی شد و بدین ترتیب روسیه یکی از متحدان خود را که از نظر سرمایه گذاری نیـز بـرای روسـیه مهم بود از دست داد.