چکیده:
درس تاریخ از درسهایی است که در نظام آموزشی کشور ما هنوز جایگاه ارزشمند خود را به دست نیاورده است. ارتقای جایگاه تاریخ و واقعی کردن موقعیت آن در نظام آموزشی،به میزان زیادی به اقدامات برنامهریزان و مؤلفان کتابهای درسی و تلاش دبیران تاریخ و همکاری دانشآموزان در این زمینه وابسته است.در این میان،معلمان تاریخ میتوانند با برنامهریزی و تلاش و اصلاح نگرشهایی که نسبت به درس تاریخ وجود دارد،موقعیت این درس را، چنانکه شایستهی آن است،برجسته سازند.برای رسیدن به چنین هدفی،قبل از هر چیز،بازنگری در نگرشهای معلمان توسط خودشان نسبت به درس تاریخ ضروری است.آنچه میتوند در اینباره تأثیرگذار باشد دستیابی به «نگرش صحیح تاریخی»است که میتواند علل توجه به تاریخ را به عنوان یک علم موجه سازد.در این نوشتار مختصر میکوشیم،به تأثیر نگرش معلمان و دانشآموزان در آموزش درس تاریخ بپردازیم و روشهایی را دربارهی چگونگی ایجاد نگرشهای مثبت و واقعی نسبت به این درس ارائه دهیم.
خلاصه ماشینی:
"بنابراین،بیمورد نخواهد بود که انتظار داشته باشیم،محتوای کتابهای درسی تاریخ بهگونهای تألیف و تدوین شود که ارضاکنندهی کنجکاوی دانشآموزان باشد و روحیهی جستوجوگری را در آنان شکوفا کند و نیز فلسفهی وجودی و اهمیت درس تاریخ را برای آنان و اولیای آنها خاطرنشان سازد.
اهمیت این نکته زمانی برای ما بیشتر معلوم خواهد شد که بدانیم،در کتابهای درسی ما به فواید مطالعهی تاریخ کمتر پرداخته شده است و جدا از«بحث مختصر فایدههای علم تاریخ در کتاب پایهی دوم» [افضلان،5831:21]در کتابهای دیگر به این مهم کمتر توجه شده است.
توجه به تفسیر تاریخ و کشف رموز و قوانین حاکم بر آن،هرچند به صورت ابتدایی،برداشت دانشآموزان را نسبت به درس تاریخ تغییر خواهد داد،علاوه بر آن میتواند جنبهی عملگرایی و فایدهمدارانهی این علم را برجسته سازد."