چکیده:
رسول خدا(ص)نویسندگانی داشتند که به محض نزول وحی،آیات قرآن را می نگاشتند.بدین ترتیب همه قرآن در حیات پیامبر و به دستور آن حضرت نوشته شد.عده ای از صحابه نیز در همان زمان برای خود قرآن هایی فراهم کرده بودند که علاوه بر آیات قرآن،مطالبی را نیز که پیامبر به عنوان تفسیر،پیرامون آیات می فرمودند،در آن می نوشتند.پس از رسول خدا(ص)یک بار در عهد ابی بکر و بار دوم در عهد عثمان دستور به نگارش قرآن داده شد.در این مقاله،روایات مربوط به جمع و نگارش قرآن در زمان پیامبر اکرم(ص)و ابوبکر و عثمان از کتاب صحیح بخاری مورد نقد و بررسی قرار گرفته است.
خلاصه ماشینی:
"41 عثمان و جمع قرآن در روایات آمده است:حذیفة بن الیمان که در فتح ارمنستان و آذربایجان همراه با اهل عراق و در جنگ با اهل شام شرکت داشت و اختلاف جنگجویان مسلمان بر سر قرائت های مختلف،وی را به وحشت و ترس افکنده بود بر عثمان وارد شد و به وی گفت: ای امیرمؤمنان!این امت را قبل از اینکه همانند یهود و نصاری در کتاب [خدا] اختلاف کنند،دریاب!عثمان،کسی را فرستاد تا از حفصه بخواهد تا مصحف را [مجموعه ای که در زمان ابوبکر جمع آوری و به وسیله پدرش به او سپرده شده بود] برای وی بفرستد تا در مصحف هایی که قرار بود استنساخ شود از آن استفاده گردد و آن گاه به وی بازگردانند.
علت اعتراض ابن مسعود چه بود؟آیا تنها به این دلیل که او را برای کار نگارش قرآن دعوت نکرده بودند،اعتراض داشت یا این که افرادی را که برای این کار برگزیده بودند شایسته نمی دانست؟ چنانکه از سخن وی چنین بر می آید که می گفت:»قسم به خدایی که جز او خدایی نیست،هیچ سوره ای از کتاب خدا نازل نشده است جز این که می دانم در کجا نازل شده و هیچ آیه ای از کتاب خدا نازل نشده جز اینکه می دانم درباره چه چیزی نازل شده است [و شأن نزول آن را می دانم] و اگر بدانم کسی آگاه تر از من به کتاب خداست و لازم باشد [برای دیدن او و فراگیری آن علم] بر مرکب سوار شوم،این کار را خواهم کرد«."