چکیده:
این مقاله به قوانین و نکاتی که قرآن کریم در زندگی جانواران بیان میکند، میپردازد و براساس آن یک زندگی مدون،همراه با درک و شعور و هدف داری را برای حیوانات ترسیم میکند.در ضمن بررسی پرسشهای مربوط و تبیین شگفتیها و اعجازهای قرآن کریم در زمینه حیات جانوری،قدم فراتر مینهد و در شاخه جدیدی از اعجاز علمی به نام نظریهپردازی علمی براساس آموزههای قرآن،گام بردارد؛نظریهپردازی که نگاه به آینده را در بردارد،میکوشد براساس راهنماییهای قرآن کریم به رازگشایی موضوعاتی بپردازد که فعلا از دسترس علوم تجربی خارج است یا این دانش به حل آن موفق نشده است. سخن گفتن حیوانات را تجزیه و تحلیل میکند و با اثبات تکلیفو عبادت،به آیاتی میپردازد که از حشر حیوانات و رستاخیز آنان سخن میگوید.در این میان به تناسب از پشتیبانی احادیث و تجربیات علمی دانشمندان استفاده میشود.
خلاصه ماشینی:
"تفاوت اعجاز علمی با شگفتی این است که در شگفتی مطلبی که ارائه شده
نظریهپردازی قرآنی درباره حیات جانوارن است و این حدیث میتواند تبیین
فراز اول-گفتنی است در این ادوار آنچه از حیوانات مطرح میگردد،
اعمال و رفتار نداشته باشد،اتحاد زمین و زمان ره به جایی نمیبرد5قرآن کریم نیز جایگاه ویژهای برای این اعتبار،به عنوان ملاک امم،قائل است،مانند:و تری
5)نظری عکس نظریه قبلی،یعنی آنها نیز در تلاش و هدایت به سمت رفع نیازشان،مانند شما هستند؛با این تفاوت که ما اینکارها را از روی علم و عقل و
این آیه نشان میدهد علاوه بر افراد،برای امتها نیز اجلی نوشته شده است
برای رساندن مقصود و علت دیرکرد کفایت میکرد؛برخلاف مورچه که به اندازه ضرورت حرف زد،ولی ممکن است این تفاوت به خاطر شرایط اضطراری باشد
به گفته این دانشمند معنای ساده و راحت آن،این است که آواز پرندگان نیز از مد میافتند و آنها آوازها و سبک خواندن
این نمونه بارز مکلف شدن یک حیوان است و تکلیف دادن حضرت به
کیفر و جزا،اثبات میکند و کاشف از این است که هدهد موظف بود در زمان
در این رابطه آیه 97 سوره انبیاء است که پرندگان و کوهها را هم نوا با حضرت
به آن عطف شده است،معلوم میشود همان تسبیح مطرح برای ذوی العقول،برای پرندگان(یا دیگر حیوانات)هم مطرح است.
دلیل دیگر این است که آیه شریفه پرندگان را درحالیکه«صافات»هستند،
دلیل دیگر این است که در پایان میفرماید:و الله علیم بما یفعلونو این
دارد و به عبارت دیگر همین خصوصیت ربوبیت مقتضی حشر حیوانات است."