خلاصه ماشینی:
"به این جهت،از امام باقر و امام صادق علیهما السلام نقل شده که فرمودند: «انما جعلت التقیة لتحقن بها الدما، فاذا بغلت الدم فلا تقیة؛همانا تقیه برای آن قرار داده شده است که خون مؤمنان حفظ شود.
9 حدود رازداری اخلاقی آیا در مکتب اهل بیت علیهم السلامبه هیچ عنوان شایسته و پسندیده نیست که اسرار خود را به کسی بگوییم؟یا این که«رازداری»حد و اندازهای دارد و در برخی موارد میتوان راز خود را به دیگری گفت؟ در پاسخ میگوییم:ائمه اطهار علیهم السلام برخی موارد را استثنا کردهاند؛از جمله امام صادق علیه السلام فرمود:«لا تطلع صدیقک من سرک الا علی ما لو اطلعت علیه عدوک لم یضرک فان الصدیق قد یکون عدوا یوما ما؛ دوستت را بر آن مقدار از اسرارت آگاه ساز که اگر دشمنت هم آن را بداند،به تو زیان نرساند؛ شاید دوستت نیز روزی دشمنت گردد».
01 زنهار مکن تکیه کلی بر یار راز دل خود ز دوست پنهان میدار روزی باشد که دوست،دشمن گردد برگردد و دشمنی کند آخر کار در این روایت امام صادق علیه السلام به ما رهنمود میدهد که رازها را دستهبندی کنیم و برخی از آنها که اهمیت کمتری دارند و به گونهای هستند که اگر دشمنان از آن آگاه کردند،زیانی متوجه ما نمیشود،قابل بیان هستند و میتوان آنها را با برخی از دوستان در میان گذاشت.
داود بن علی،فرماندار مدینه که از سوی سفاح(اولین خلیفه عباسی)منصوب شده بود، معلی بن خنیس را دستگیر کرد و او را سخت تحت فشار قرار داد که باید فهرست شیعیان و شاگردان جعفر بن محمد(امام صادق علیه السلام)را به من بدهی."