چکیده:
«زنان و قرآن» (Woman-and-Quran) عنوان مقالهای است که دکتر روت رادد در دایرة المعارف قرآن لیدن هلند نوشته است. وی در این مقاله از آیاتی که زنان و مردان را به خاطر وظایف دینی مخاطب قرار داده،آغاز کرده است و به صورت مفصل در رابطه با خلقت و جایگاه معنوی، اجتماعی،اقتصادی و خانوادگی زن بحث کرده است.همچنین به تعداد زیادی از آیات که به زنان اشاره دارد و شأن نزول آنها به نقل از تفاسیر و روایات پرداخته است.او بعضی از این شخصیتها(مثل زلیخا همسر عزیز مصر و بلقیس ملکه سبا)را با دقت بیشتر مورد توجه قرار داده و به معرفی آنها از نگاه راویان و مفسرانی میپردازد که نامی از آنها نمیبرد مطالب این قسمت بیشتر به اسرائیلیات میماند تا منابع موثق. دکتر روت رادد در این مدخل دچار خطاهای فراوانی شده است که نقد و بررسی شده است.
خلاصه ماشینی:
"Ẓ روت رادد در این بخش به مسئله حجاب در قرآن میپردازد و آیات مربوط به آن را پر از ابهام مییابد و مینویسد:«اختلاف نظر بین مفسران برجسته در رابطه با حدود پوشش اسلامی قرنها ادامه داشت»و چنین نتیجه میگیرد: تصویر کلی زن در قرآن دو جنبهای است؛زنان در وظایف مذهبی و موارد اقتصادی آزادیهایی دارند،ولی در قلمرو اجتماعی سورهء مردان هستند و این کارکرد به طرز چشمگیری در پاداش اخروی بودن زنان برای مردان بروز کرده است.
نویسنده،پاراگراف بعدی مقاله خود را با عنوان ویژگیهای زنان در داستانهای قرآنی چنین آغاز میکند: برخی از حکایتها در قرآن درباره شخصیتهای قبل از اسلام مانند آدم و حوا، یوسف و همسر عزیز،همسر فرعون-کسی که مادر ناتنی موسی بود-سلیمان و ملکه سبا،و مریم مادر عیسی است.
برخی قصص قرآنی در رابطه با آفرینش از همسر اولین انسان ذکری به میان نیاورده است،اما آیات دیگر بیان میدارند که خداوند مرد و جفت او را از یک روح واحد آفرید و برای آدم به تنهایی یک موقعیت و جایگاه استثنایی در بین فرشتگان و دیگر مخلوقات عطا کرد،اما به نظر میرسد این به خاطر مقام نبوتش باشد.
گذشته از ضعف سند روایات،محتوای آنها نیز پذیرفتنی نیست،زیرا دلایل متعددی نشان دهنده این است که محتوای روایات از شأن و مقام رسول خدا بسیار دور است،مانند:مشکوک بودن پیامبرخ دا صلی الله علیه و آله تا آخرین لحظه،مشورت ایشان با اسامة بن زید درحالیکه زید زنده بود،و آیاتی که گروه تهمت زننده و اشاعهکننده را به خاطر اینکه وقتی دروغ را شنیدند،نیکاندیشی نکردند و نگفتند دروغ آشکار است،به شدت مذمت میکند،و اینکه ممکن نیست پیامبر گرامی اسلام در این خطابات شریک باشد."