چکیده:
ارتباط و مهارتهای ارتباطی در زندگی انسانها، به خصوص در زندگی زناشویی، اهمیت
فراوان دارد و مانند بستری است که سایر ابعاد زندگی زناشویی را در بر میگیرد.
بنابراین تحقیق حاضر به بررسی نقش مهارتهای ارتباطی در کارآیی خانواده میپردازد.
نمونة این تحقیق 16 زوج (8 زوج گروه آزمایش و 8 زوج گروه گواه) از دانشجویان متأهل
دانشگاه تهران ساکن خوابگاه جلال آل احمد است. طرح تحقیق، روش پیش آزمون و پس آزمون
با گروه کنترل است. تجزیه و تحلیل دادهها نشان میدهد که فرضیات این تحقیق همگی با
سطح آلفای 05/0P< تایید شد. بنابراین آموزش مهارتهای ارتباطی باعث بالا رفتن
کارآیی خانواده در مقولههای حل مشکل، ارتباط، نقشها، همراهی عاطفی، آمیزش عاطفی،
کنترل رفتار و عملکرد کلی خانواده شده است.
خلاصه ماشینی:
"4-6) آموزش مهارتهای ارتباطی در روشن کردن نقش هر یک از زن و شوهر تأثیر میگذارد جدول 5: معنیدار بودن تفاضل بین گروههای آزمایشی و کنترل در خرده مقیاس نقشها تعداد میانگین انحراف استاندارد a df t (م) t (ب) آزمایشی 16 8/2- 14/1 05/0 30 97/4 042/2 کنترل 16 07/1- 8/0 با توجه به جدول 5، چون مقدار t محاسبه شده (97/4) از مقدار t بحرانی (13/2) بزرگتر است، بنابراین با سطح آلفای05/0P< فرض صفر رد میشود و این نتیجه میشود که آموزشها باعث تفاوت معنیداری در نمرات کسب شده در خرده مقیاس نقشها گروه آزمایش شدهاند و نمرات گروه آزمایشی به طور معنیداری بیشتر از گروه گواه است.
5-6) آموزش مهارتهای ارتباطی بر همراهی عاطفی زوجها تأثیر میگذارد جدول 6: معنیدار بودن تفاضل بین گروههای آزمایشی و کنترل در خرده مقیاس همراهی عاطفی تعداد میانگین انحراف استاندارد a df t (م) t (ب) آزمایشی 16 63/2- 18/1 05/0 30 4/4 042/2 کنترل 16 87/0- 11/1 با توجه به جدول 6، چون مقدار t محاسبه شده (4/4) از مقدار t بحرانی (13/2) بزرگتر است، بنابراین با سطح آلفای05/0P< فرض صفر رد میشود و این نتیجه میشود که آموزشها باعث تفاوت معنیداری در نمرات کسب شده در خرده مقیاس همراهی عاطفی گروه آزمایش شدهاند و نمرات گروه آزمایشی به طور معنیداری بیشتر از گروه گواه است."